Her aralık yeniden düşüyorum çilelerin rahmine ôylece bekliyorum büklüm büklüm sancılar içinde, ôldürecek birgün bu arada kalmalar beni biliyorum, kâbuslardan uyanıp her gece kulağıma okunan selalarla yeniden doğuyorum, bir kapı aralığından bakıyorum hayata dışarda amansız fırtına, birgün kapanacak o kapı seziyorum hikayemin başladığı soğuk aralıklarda.
Herkes birşeylere kızıyor ôlü geç kazdı diye mezarcıya kalbi kara bağlayan kedilerin su kabına, yoksul ekmek fiyatına ergen anne babasına boş yere telef ediyoruz hayatı, yolu süpüren yorgun abiye selam ver karanfil doldur cebine varsın deli desinler ıslık çal türküler sôyle küfürler yağdır su kabını tekmeleyene, cebindekini bôlüş korkma ver yarısını yoksul birine hüda verdiğini koyacaktır gônül cebine merak etme, ha bundanda kimseye bahsetme.
Ne güzel heves etmiştim canım nasıl çekmişti patatesli bulgur pilavı yapacaktım bol soğanlı, bulgur gibi etrafa saçıldı umutlarım, sonra hatırladım meğer ne çok ihmal etmişim kedilerimi onlara ôzür yemeği ısmarladım.
Hile yapıyor farkediyorum yarınlarımı koyuyorum ortaya zar tutuyor az sonra devireceğim masasını, adamları azalsın diye bekliyorum çok güçlü arkası kurpiyer kanlı dolunay etrafta bıçkın yıldızları.
Hüzün şehirler arası otobüste cama yaslamaktır yüzünü yağmurla karışık ağlamak, bazende hüzün el sallamaktır dönüşü zor bir yola sevdiğini uğurlamak.
İçim ezildi bir tas ekşimiş yoğurdum kalmış dolabımda küf tutmaya yüz tutmuş yarım ekmeğim, aslında tek yemek yiyemem bilirsin soluk boruma takılır sensiz lokmalar, kalsın tasımda doğradığım ekmekler bunuda yiyemeyeceğim, az sonra yatarım herhalde uykumda gelir tek yatmak ne büyük işkence, karanlıkta yatamam ay küçülür penceremde kokun hafızamda belleğimde, biliyorum bu gecede sensiz yatamayacağım.
İğde kokusu alıyorum geçtiğin toprak yollardan kaybolduğum çıkmaz sokaklara verilmiş adın hasretinin dipsiz kuyusundayım sesini uzat tutunayım, sana gelen düşler caddesinde kayboldum yôn levhalarından silinmiş adın gülüşünü gônder bana onunla avunayım.
İkimizi topladım bütün gece karanlığın balçığına saplandım kaldım sabah olmak bilmedi, aklım çıktı güneş doğmayacak sandım, çôktü zihnime gecenin sisi uzandım hayaline dokunmak istedim başaramadım, dinlediğim şarkılar kurşuna dôndü
seni ôzleyen kalbimi koruyamadım.
İki sorun var insanın hayatı boyunca çôzmesi gereken ilki varoluş sebebini yaratıcıyı bulmak birde bence dünyanın en garip en ezik hissi bir başka insan tarafından sevilme sevme arzusu bu iki konu birbirine çok benzer çôzümü çok zor ve ne kadar aciz olduğumuzun gôstergesi, biri beni sevmesin ne çıkar diyemiyor insan duygular içinde bence iç dünyamızda atom bombası etkisi yaratan duygular içinde en zavallısı bir başka insanın sevgisine muhtaç olmak, en az varoluş sebebi kadar zor karışık, işten bile değil bunları düşünürken hayat içinde kaybolmamak.
Yasa dışı düşler besliyorum sana kaçak düşünceler anayasa kitaplarında hükmü yok, aramızda ikiye bôlünmüş şehir ortasında gemileri batmış kôprüsü yıkılmış geçit vermeyen deniz, saçlarından sal yap bana hasretini yüklenip geleyim bata çıka güneş uykudan uyanmadan, deniz feneri suç ortağımız sarmaş dolaş kaybolalım gecenin koynunda.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!