Erol Ars Şiirleri - Şair Erol Ars

aşık olan kanatlanır
uçarmış
aşık olunca anladım
doğruymuş
fakat
yere çakılmak gibi bir 'son'

asrın en korkunç cinayeti işlendi
tüm gerçekler
doğrular öldürüldü
herkes birbirinden kuşkulanıyor
oysa
savaşları pazarlayan

giden aynı
gelen aynı
kim gelse brütüs
ortada oy sorunu yok
yoksulluk, açlık sorunu var

mevsimlerden kış
kaloriferleri bozuk
banliyö trenindeyim
tir tir titremekte kompartıman
derken
sürmeli kapı açıldı

her anlatılana inanır
her denilene kanardı
gün olur Musa`ya
gün olur İsa`ya inanırdı
hem meraklı
hem korkaktı

kimseyi küçümseme
unutma ki
"sümüklü" denilen böceğin bile izi var

ölüm tüten derinliklerden
ekmek kokulu
kömür yüzlü adamlar geldi
terin tuzunu çalanların
yüzüne tükürdüler
gittiler...

bahçesine baykuş konmuş
gül bülbüle yaban olmuş
güzellikler bir bir solmuş
memleketim memleketim

dağlarında kuzu meler

bana öyle bakma
ben senin gibi değilim
aklım
kalbim
sözüm
özüm

oğluyla savaşçılık oynayan baba vuruldu
yere düştü...
çocuk babasının yanına geldi
ayağıyla dürttü
babasının öldüğüne kanaat getirince
kendilerini izleyen annesine dönerek