hiç kimsenin okuyamadığı
bir şarkısın sen
söyleyen ağlar
dinleyen ağlar
öylesine zorsun ki
hata yapmamanın
insanım ben
kökümü seviyorum, diyorsan
baharı bekleyen dal gibi
kiraz gibi
nar gibi
çiçeğine sarılacaksın
cehalet önce gözü
sonra kalbi kör eder
göz görmeyince
kalp sevmeyince
akıl sahibini terkeder
düşünme yetisi kaybolmuştur artık
görüyor, duyuyor, biliyor
gördüğünü, duyduğunu, bildiğini de biliyor
bile bile
üç maymunu oynuyor
bunu o da sen de biliyorsun
aranızda fark var
birileri yoktan var eder
birileri vardan yok eder
yalanı rehber edinenler
içtiği suyu inkar eder
ömrümün son demindeyim
hâlâ tek heyecanım sensin
beni sana esir eden duygularımın
aklıma ihaneti bitmiyor
önce denizi yaratıyorlar
sonra denize düşürüyorlar
ardından yılan olup denize giriyorlar
emeğin gücüyle dönen dünyayı ele geçirdi emeksizler
işçinin alın teriyle yuğdular haramı
fabrikadan, tarladan
yerin yedi kat altından
ekmek kokulu
kömür yüzlü insanlar geldi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!