aynalara bakarım geçen yıllar görünür
o yılların içinde yeşil dallar görünür
yarı çıplak bir hayal uzaktan bana bakar
bir çift gözün içinde portakallar görünür
yaşamak
yaşıyor olmanın ruhuna sahip olmak
görmediğin
bilmediğin insanı sevmek
onun sen
senin o olduğunu düşünmektir
..ve çamura şekil verdi Tanrı
insanı yarattı
ateşten yaratılışını üstün gördü
“çamura seçde etmem” dedi
Tanrı`ya isyan etti şeytan
...
yıldız bahcesiydi gökyüzü
ay`ın bakır tasından
portakal şurubu içiyordu gece
biz Ademle Havva gibiydik
kanımızda alyuvarlar
isyan etmişti tüm yasaklara
ben onunla konusuyorum
o başka tarafa bakıyor
...anladım
kendisini uyarınca
"kulağım sende" dedi
...anlamadım
dünyanın yüzünü yırttılar
çirkinliğini döktüler ortaya
...
önce aile boyu korkuları öğrettiler
sonra bu korkuları sokaklara taşımayı
her sınavdan başarıyla çıktık
"devlet sırrı" dediler
bir bilinmeze gömdüler beni
anamın çığlığında çırpınıyorum
görenim yok
duyanım yok...
yılların dibini kazıyor anam
sen onu nasıl sevdiğini
neler hissettiğini
bilirsin...
içindeki bahar
mutlu eder seni
onun seni nasıl sevdiğini
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!