Kar yağınca dışarıda,
Çocukluğum aklıma gelir aklıma.
Eski bir köy evi,
Camın önünde,
Annem ve ben...
Üstüme yıkıldı,
Dağ gibi bir hasret.
Yaraları sarmaya,
Alışıp unutmaya,
Yıllar yetmez.
Koca bir hayat lazım.
Ah o sevmelerin,
İçime içime akmakarın,
Beni derinden yakmaların,
Deli ediyor beni..
İnadına yazmak geliyor içimden, Yazamıyorum..
Ben yabancı değilim bu dar sokağa,
Bu eski taş ev bizim evimiz.
Şu incir ve komşunun erik ağacı,
Çok tırmandım dallarınıza, tanıdınız mı?
Herkes misafir bu dünyada,
Yaşayabildiği kadar.
Nerde nasılım,
Hiç önemi yok halimin.
Seyrederim hayret ile şu alemi.
Yumsam gözlerimi açmasam,
Doğsam yeniden mümkün mü.
Yaşasam çocukluğumu yeniden,
Dolu dolu yaşasam her günümü,
Mümkün mü.
Nasıl da geçiyor zaman hızla...
Hüzün kaplıyor içimi,
Daha doya doya,
Seviyorum geçmişimi..
Hayatın yarattığı,
Nereye gidersen git,
Gittiğin yere gelirim.
Sen bekle desen bana,
Ömür boyu beklerim.
Nereye gidersen git,
Sen olmazsan,
Geçmek bilmez saatler.
Yüreğime taş oturur,
Göğsümde feryat olur..
Gidişin öyle koyar ki,
Dilerim bu hasretin,
Sonu mutluluk olsun.
Kasfet çökmüş gecenin,
Sonu aydınlık olsun.
Bir bakışın var sana özel,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!