Erkan İnce Şiirleri - Şair Erkan İnce

Öylesine özledim ki seni
Şu yüce dağları aşasım geldi.
O güzel yüzünü bir kez olsun görüp
Seni kollarıma alasım geldi.

Sensiz yaşamak öyle zor ki

Diyemem ki sana sev beni,
Sevilecek yanım yok ki.
Ne dost oldum ne de aşık,
Adım,sanım kimsem yok ki..

Neden seveceksin ki beni,

Her adımım sıkar beni bu gece,
Bu boş sokakların öfkesi gibi.
Gözlerim yollara uzanıp gider,
Sokak lambasının gölgesi gibi.

Uzak dur benden ebedi,

Ben hiç gitmedim ki,
Uzat ellerini de uzatayım.
Karanlıktaki yalnızlığını bitireyim.
Bir asır uzakta sandığın ben,
Hep yanı başındayım..

Aniden içim cız etti.
Bir baktım yine aynı yürek ağrısı.
Öyle özlemişim ki seni.
Özlemin azı çoğu olmaz,
Ağırdır işte.

Sus demek gelse de içimden,
Hoşuma gidiyor bu hışırtı.
Rüzgarın yaprakları kopardığı,
Sararan otlara değdiği o ses..
O eşsiz senfoni..

Bu günler de geçecek elbet.
Yeniden sarılacağız yaşama.
Belki kahkaha atmayacağız ama,
Dudaklarımızda bir madalyon gibi,
Duracak tebessüm.

Bu günler de geçecek elbet.
Yeniden sarılacağız yaşama.
Belki kahkaha atmayacağız ama,
Dudaklarımızda bir madalyon gibi,
Duracak tebessüm.

Gecenin en karanlık zamanı,
Çekilmiş sokaklardan ayak izleri.
Sönmüş şehrin ışıkları,
Uyumuş evlerinde yorgun kişiler.

Ben karanlığın bu kör halinde,

Güneş ufuğu aştığı zaman,
Bir köşeye yatar geceler.
Özlemler depreşip taştığı zaman,
Hüzünün ateşini yakar geceler..

Karanlık yerleşti bak yeryüzüne,