Bir küre ki kemikten
İçinde tüm âlem
Bin âlem çıkar bu kürenin içinden
Dünde yoksun yarının meçhul
Varlığının ispatı dem bu dem
Arama hiç boşuna
Kim dünyaya getirmiş böyle bir dilberi , eyledi beni zebun
Bir gözleri var ki, gözlerim gözlerine baktıkça oldu meftun
Yürüyüp gider o, peşinden gider benim yarım havsalam
Çıksam çöllere, muhakkak ki kıskanırdı beni Mecnun
Yüzünde ne utanma kalmış ne damarında ar
Dönme etrafında Kabe'nin paklayamaz seni o duvar.
Hacı olunca zannediyor ki her şeye sıfırdan başlayacak
Hadi gitmeye gittin, görülmüş şey mi dostunu taşlamak
Yazan,
böyle yazmış kaderimizi.
Onca hasreti onca ayrılığı
detayına kadar yazmış da
bir tek vuslat kelimesi kalmış eksik.
Galiba,
Ah benim, bin yıllık kadim sevgilim
Yalnız sana aşık olan ben değilim
Çok sevenin var senin hepsi uğruna ölüyor
Yüz ýıl oldu biri toparladı, şimdi bini bölüyor
Gel,
Ben sana bir kahve ısmarlayayım
Sen de bana gülüşünden ısmarla
Sen benim hatırımda ebedi kal
Ben sende
Hayatta en zoru da ne biliyor musun?
Arafta kalmak.
Ya kes ipi, boylayalım dibi
Ya vur tekmeyi iskemleye gerilsin idam ipi
Kanunlara uygun bir başka işkence yoktur "belirsizlik" gibi.
Ne zaman
umudumu bir uçurumun
kenarında görsem
Aklıma sen geliyorsun
Daha değil daha değil, diyorum
Kendi kendime
Bugün kendimi uğurluyorum
Yosun kaplı rıhtımdan
Gök mavisi denizin dalgalarına doğru
Dümeni kırık yelkensiz bir gemideyim
Battıkça tatlı bir huzur doluyor içim
Her zaman suda boğulmaz ya insan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!