Erdoğan Ergin Şiirleri - Şair Erdoğan Ergin

Turuncu sonbaharları sevdim ben,
Akan hayata inat, ille de sonbahar dedim
Baharlar, söylendikçe şarkılarda
Dökülmüş yaprakların üzerinde yürüdüm,
Ağaçlar arasında, yol boyu

Ne rahat insan
Yaşamak keyfi içinde
Sırtını yaslamış toprağa.

Yaşanan tüm kederler, hüzünler içinde
Sevinecek bir parça mutluluk bulmak

Kurumuş bir ağacın kökleri gibi,
Su aramıyor ve inanmıyorsak eğer,
Varlığın son gününde, tecellisini
Beklesek, belki zamana değer.

Umursamasak, yaşamayı dünyada

Ve gidenler bilirim ben
Sürgün edilmiş yürekler bilirim
Dudakta bırakılmış sözler
Gittiğinde hayalleri yıkılanlar
Yine şehirler bilirim
Ne gidene yar olan, ne de gelene

Böyle oluyormuş demek,
Elleri kolları bağlı kalmak
Ne kıpırdayana aşk olsun,
Ne de kıpırdatana
Sen çırpındıkça oturduğun yerde
Düşmemek mi yere

'Şiirci geldi,
yeni kalemden çıkmış
taptaze şiirlerim var'

dolanıp duruyor adam
istanbul'un orta yerinde

Uzun lafın kısası
Aylardan kasımdayız
Son baharda bitiyor
Bembeyaz örtüsü olacak doğanın
Sonra
Yeniden uyanacak toprak

Bin kere gösterseler, yapsalar da zulüm
Çiğnetmem öz toprağımı, gelse de ölüm

Yağmur yağıyordu,
Yerli bir filmin sahnesini andırır
Islandık, iliklerimize kadar, üşümedik
Çocuklar gibiydi yüreğimiz,
Saklambaçlar, körebeler oynuyorduk duygularımızla
Ve hiç bitmesin istiyorduk, yağmur dinmesin üzerimizde

Neden bu kadar zor geliyor?
Giderken gözlerine bakamamak
Kayboloşum mu saklı sende,
Yolumu kaybedişim, gamzelerinde
Gizli sevgilerimle