Erdoğan Ergin Şiirleri - Şair Erdoğan Ergin

Çocukluğumdan biliyorum kilimin kıymetini
Evdeki eskilerin kilim olusunu seyrettim
Buğdaylar dere kenarında kilim üzerinde kururken de başında beklediğim oldu
Köy düğünde kilim üzerinde oturan koca koca adamların dedikolarını da dinledim
Öteköyden Emine halanın kilim yapışını da izledim
Kilimi hep başucu ettim kendime

Soruyorlar, İnsanlar değişir mi?
Değişmez mi azizim
Değişir tabi
Baksana her bahar doğa değişiyor
Farkı yok mu dününün bugününden
Yoksa azizim

I

hayatın tam ortasındayım
zaman kırıntıları takılıyor gözlerime
çok eski zamanda yaşanmış gibi
hayatın tam ortasında

'Eyvah! Yine bana hasret yine bana hüsran var
Yine bana esmer güller düştü'

Simsiyahdı gece, yoksundum gözlerine
Açıldı önümde uzunca bir yol
Siyah güllerle donanmış, garip bir bahçe

Deniz kokusu geldi bir ara
Gözlerimi yumdum
Üsküdar'da kahve içiyorum
Kızkulesi yalnızlığını anlatıyordu bana
Dinledim, başımı yasladım duvara
Kalbinin sesini duydum kızkulesinin

Ayrı şehirlerde yaşamıyoruz biz
Aynı sokaklarda da dolaşmıyoruz aslında
Sen tırmanırken evine çıkan merdivenleri
Ben çayırlarında yoruluyorum memleketin
Sen koklayınca kır çiçeklerini
Bana sen kokuyor şehrin tüm sarmaşıkları

Farzetki bir limandan kalkan gemiyiz
Kalmış limanda en sevdiğim, çiçeğim
Kaptan olanca sesi ile bağırıyor
Mavilikler içimde kayboluyor

Biraz boya lazım hayallerime
Uyanmadan önce
Görmeden rüyayı
Birkaç kova
Boya
Lazım işte, ne yapacaksınız

şiiri tükettik, mumlar yaktık masalarımıza
bildiklerimize kafi dedik
dostlarımızın niyetine safi dedik
elbet geçecek zaman
ne tutabildik elimizle
ne hapsedebildik bir yerlere

Büsbütün çiçek kokan ellerin vardı once
Yeni doğmuş bebeğin kalbi gibiydi kalbin
Gözlerine değmemişti daha çirkin yüzler
Dudakların kotu sözler söylememişti daha
Ve ben işitmemiştim senden güzel şarkılar