Erdoğan Ergin Şiirleri - Şair Erdoğan Ergin

Çağır beni,
Yalnızlığımı al, koynuna bastır
Bırakma ellerimi, üşümesin
Sensiz her yer soğuk

İşitmiyor senden başka kimsenin sesini

Elin değmişken çay bardağına
Çay koy
Demle başucunda dursun
Elin değmişken
Süpürüver şöyle bir güzel
Yere dökülmüş sevgilerini

Güzel günler gördü,
Hep cigerci kapsındaydı
Yaşlıların süt vermesini bekler
Geceleri soğuktan
Hep miyavlardı
Köşe kedisi

' İnsanı yazmam artık,
Okununca anlanmıyorsa eğer
Bir sevda şiiri yazarım
Ad koyarım sevgiliye
Ne istersen
İster Müjgan, ister Ajlan

Su görüyorum her gece
Su çıkıyor bedenimden
su giriyor bedenime
Yediklerim su,
içtiklerim su,
Ama ben sevmem ki suyu

Şiirlerini zevkle okuduğum Ekrem ŞAMA ağabeyime nacizane hediyemdir.

Güneş doğduğundan beri ülkede
Ay unutuldu, yıldız fala kaldı
Çakallar dost olunca hep tilkiyle
Öz vatanında, ahlak esir kaldı

Bir heyecanı barındırırsın içinde
Sonra düş kurarsın gönlünce
Kuş sesleri duyulur
Orman tadındadır her yer
Zaman, mekan birbirine girer
Bir huzur arifesinde

'Bir rüyanın manzumesi; gündüz uykusunda görülen, küçük rüyaların manzumesidir. Kimimiz görürüz, kimimiz duyarız.Gündüz niyetine...'


Uzun, uzadıya düşünüyorum
karanlık niçin örtüyor üstümü
güneş; niçin gölgelerde

Sonra dedi kuş,
Bir çaresi var
Uçamazsak tek kanatla
Yürürüz bizde yolumuz ayrılana kadar

Sonra dedi balık

başımı yasladım yalnızlıga
sesin kulagımda,günler şimdi eski

ve hala doymamış gün umuda
sanki tutacaksın uzatsam ellerimi
dökülecekmiş gibi göz yaşların...