Erdoğan Ergin Şiirleri - Şair Erdoğan Ergin

Saatin kaçı bilmiyorum
uzun zamandır yokum içinde
savurarak saçlarını gittiğinden beri
durgun bir sözle kayboldum içinde

ağıt yakma arkamdan, sen güzel şarkılar söyle

Başla;
Ne kadar erken olursa,
O kadar erken başla

Sev;
Ne kar çok sevebilirsen

Diyordum ya;
Bir eski günde,
Duygularımın diline kilit vurmadan önce
Gençliğim der gibi.
Olgun bir erik gibi dalımdayken,
Şiir duygularımın arşibi

'Aramızdan ayrılan arkadaşlarımıza itafen yazılmıştır'

Güneş ayrı batıyor bu yerde
Har sabah şafak sayılıyor
İnsanların sırtına yüklenmiş birer yük
Her biri birbirinin üzerine atıyor

Bedenim katılaşıyor artık
Daha az gülüyorum
Kepimin altında asık surat
Çatık kaş,
Bedenim katılaşıyor artık
Bebeğim bile ağlıyor, baktığında suratıma

Gölgesinde dinlendiğim meşe ağaçları
Karşı köyün hayvanlarının çan sesleri
Adını bilmediğim çiçeklerin kokusu
Ve ikindiden ikindi duyulan ezan sesi
Gönül kapısının tokmağına vuruyor

Yazılmaya değer ne varsa,
Şiire dair;
Unuttum

Aklımdan uçuverdi her şey
Yerine ne kondu bilmiyorum

Gidilecek yol arıyor, şimdi şiirim
Vakit erken diyorum, kalmaz izim
Madem çökerteceksin dizeleri dize
Kaldır da başını git diyor sezgim

Acemiyim, garibim bu yabancı dilde

Onca şiir yazdım
Yüz etmez inandırdığım
Ne kalbime, ne beynime
Bir uçurum varlığı ile
Köprü kurmak niyetiyle

“Cemal Safi’ce”
Konuşmazdı dilim yazmazdı kalem
Ben, seni sevmeyi maharet saydım
Çoğu gitti ömrün, azı hep sitem
Ben, seni sevmeyi marifet saydım