Erdal Koca Şiirleri - Şair Erdal Koca

Her taraf karanlık kıpkızıl tan
Cesaretim yoktur diyemem uyan
Güneş gibi aydınlatsa da sevdan
O yollarda sensiz gidemem gülüm

Gözlerime çöker sabah uykusu

Toplanırlar başsağlığı için eve de
Masa üstünde resmim bir çerçevede
Para etmez o gün han da deve de
Adımız dünyada silinir bir gün

Yas tutarlar belki üç beş gün için

Sanma kaderim böyle alnıma Tanrı yazdı
Bilesin ki kalbimde yara senin yüzünden
Bir katre leke yoktu süt gibi bembeyazdı
Ak olan kaderimde kara senin yüzünden

Üstünde küle bakıp sanma artık har değil

Bir şeyler saklıyor sanki uzaklar
Bülbül mü ağlıyor gül mü ağlıyor
Bir yanık türkü bir yanık ses var
Dağlar mı ağlıyor yol mu ağlıyor

İçimdeki bir ses: Şu dağları aş

Bu gün yine efkarlıyım
Ağlıyorum akşam akşam
Her şey için kararlıyım
Ağlıyorum akşam akşam

Dumanlıdır gene başım

Bir asır beklerdim dönsen, o günü
Beklerdim, bekledi durdu desinler
Hazırlardım sana bir köy düğünü
O gün için hayal kurdu desinler

Saçlarım bembeyaz, ağardı tel tel

Sevmek ne ki: Ondan daha derini
Hasretini yol eylerim kendime
Terk edilmiş görsem başka birini
Dertlerini mal eylerim kendime

Gül olmazsa bülbül kahrı zor olur

Bak bir gece daha söndü umutlar
Ay kararmış şafak söküyor sanki
Toplanıp bir araya gelmiş bulutlar
Halime gözyaşı döküyor sanki

Ezanlar okunmuş sabah saat beş

Yanan ateşlerin külü olmazsa…
Hasretten geriye iz mi kalırdı
Benim gibi seven deli olmazsa…
İçinde bu kadar giz mi kalırdı

Seni… Eller ile bir tutabilsem…

Kaç defa kalemi elime aldım
Bilesin ki yazamadım bir daha
Belki… Belki… Diye çaresiz kaldım
Belkileri çözemedim bir daha

Hep kendi kendime maziyi sordum