Erdal Ay Şiirleri - Şair Erdal Ay

Hatırlanmak için bir şeyler olsaydı
Hatıralarda sözcüklerde bile olsa var olan.
Kendimce sorgularımdan yorulan bende
Bırakabileceğim bir şeyler geride kalan.
Hiçbir şey yapmadan suskunluğumla bende olan
Yorgunluklarım var.

Şiir şair için
Bisiklete binmek gibidir.
Yazdıkça yolculuk artar.
Pedal yavaşlarsa
Şiirde yol azalır.
Gezenler bilir

hergün ağlanıyorsun
geçmişini özlüyorsun.
ele güne rezil olduk diye
hiç durmadan hayıflanııyorsun.
hergün zam yapıyorlar
Allah yaptı diyorlar kanıyorsun.

bol geldi
yaşamın pantolonu belime.
ip bağladım koptu
tel bağladım canım yandı.
kemer taktım delik yetmedi
bol geldi yaşamın pantolonu.

olmaz böyle
vallahi de olmaz.
bir dur demek lazım
bu gidiş hoş değil.
özgürlük,umut
sadece bir söz değil.

bu akşam yazasım geliyor
şiirmi,şarkımı olur bilemedim.
sana bu akşam ağız dolusu
sövesim geliyor..
içimden geçiyor
kendime gülesim geliyor.

Bu gece seni yazacağım ey sevgili
Çatık kaşını,kirpiğini ve asık suratını.
Yüreğimin bile açamadığı gönül kapını
Buz tutmuş yüreğini anlatacağım ey sevgili.
Vazgeçtim yazmaktan,
Telefonumun tuşlarına dokunuyorum.

bugün sana bir mektup yazdım sevdiğim
her satırında hatta her kelimesinde
yoksa her harfini yazarken mi desem
aklımda sen,hep seni düşündüm.
seni düşünmekten mutlu ama yorgun
uykularımın arasında sen varsın.

bütün limanlardan demir aldım
açıldım yüreğimin denizlerine.
kaç gün kaç hafta geçti
kaç ay,kaç yıl gecti unuttum.
zaman kavramını yitirmiş gibiyim
hatırlamaya çalıştığım zaman

uzun zamandır sana şiir yazamadım sevgili
yada nasılsın diye başlayan mektuplar.
kavuşamadık seninle uzun zamandır
fıkralarımla güldüremedim seni,beni.

sen söyle,bensiz neler yapıyorsun ey sevgili