Erdal Ay Şiirleri - Şair Erdal Ay

yaz gelince
kuşlar öter bahçemde
kanaryam orada
serçem ise bu köşede.
elimde bir demet menekşe
yarimi arar gözlerim,ah nerede.

ah sen varsın ya
yüreği yanık türkülerin kadını.
ah sen varsın ya sen
sevdaların yüreklere katıldığı.
ah sen
bana ne ettiğini bir bilsen.

anam,anam
benim canım anam.
seni çok özledim be anam
ama,gelemiyorum neyleyim.

telefonun tuşlarına da basamıyorum

Yarın dün olmadan önce
Bugünün kıymetini bilmek gerek
Gün,dünden kalan gün ise
Hele içinde dert varsa;
Koy ver gitsin,anmaya değmez.
Garip bir yaşam bizim ki

Ateş yakacağı yere
Su gibi gürültüyle gitmez.
İlk önce yakar
Sonra da gürültü çıkarır.
Sende aynı ateş gibisin
Yaktın ve gittin.

atları yerlerinden edip
kağnılara koştum.
dörtnala sürdüm
etraf toz duman.
dumanlı dağlarda
güneşi gördüm.

bardağımdaki içkim
adı rakı.
yanımdaki mezem
onun adı da su.
bir elimde sigaram
diğerinde kalem.

Bazen ay
Bazen güneş gibidir
İnsanın yüreği.
Bazen kış gibidir
Soğuk
Bazen yaz gibi sıcak.

Bu akşam seni yazacağım bu satırlara
Belki de hiçbir zaman bu kadar çirkin olmadığımca.
Dünyanın bütün küfürlerini etmek isterdim ama;
Fark ettim ki çok fazla küfür bilmiyormuşum ben oysa.
Seni sana anlatmak için senin kadar alçalmak isterdim
Senin kadar düşmek yürek merdivenlerinde tepe taklak.

işte şimdi geldik o yere
canımın çokça yandığı bu yere.
hadi söyle bakalım ne etçez şimdi
bu kalp unutur mu dersin sence.

mal mülk dedin ,hep bana dedin