Erdal Ay Şiirleri - Şair Erdal Ay

Bir başka çiçekti bizim çiçeğimiz
Baharda başka açar
Sonbaharda başka solardı
Asaletliydi bizim çiçeğimiz.
Ne menekşeler,laleler,zambaklar
Yediverenler vardı bahçede de

Vuracaksın şişenin dibine
Dertlendiğinde.
Derdine derman olmaz ama
Derdinde dermanı,
Bir var bir yok bu dünyada.
Kahır çeker gönül,

Yine sokaklar sakin
Gece,kendi hallerinde
Umursamaz bir adam
Pabuçları eskice.
Sarhoş olmuş bir beden
Yatıyor yerlerde.

Ölümün kucağındayım
Ha düştüm ha düşecek.
Dertlerimin ortasındayım
Çıkışı yok bulunacak.

Damarlarımda dolaşan kan

Umutları yitirdim ben
Sokağımın başında.
Oturdum bir köşede
Ne gelen var ne giden
Dertler hep peşimde.
Küçük bir köpek yavrusunun

Şöyle uzaklara gitsem
Tozlu,topraklı yolları ezip
Kocaman dağları geçip
Uzaklara,çok uzaklara gitsem.

Adını hiç bilmesem

Haydi gel seninle,
Sevdanın dilinden konuşalım.
Sevdanın penceresinde koklaşalım
İstersen seninle gel yok olalım.
Saklanalım seninle
Hiç kimsenin bulamayacağı yerlere.

Sen gidince içim acıyor
Kal gitme demek geliyor içimden.
Sen gidince
Özlem,hasret doluyor yüreğim
Seni çok özlüyorum.
Boğazıma bir şeyler düğümleniyor

Bazen sessizce yaşamak lazım hayatı
Tıpkı akşam güneşinin batışını
Daglarin ardında kaybolusunu izler gibi.
Yada denizlerin ufkunda
Bir geminin uzaklasisini keyifle seyreder gibi.
Canın her sıkıldığında isyanların yerine

Ben sonbahar yaprakları gibiyimdir
Rüzgarım varsa uçarım.
Yağmur varsa değerse tenime
Yatarım,yattığım yerden kalkmam.
Bahar çiçekleri gibi
Açılıp saçılmaz benim yüreğim.