Erdal Ay Şiirleri - Şair Erdal Ay

Hepsi bir umuttu aslında
Hepsi en başından beri.
Gelirsin diye beklemek
Umuda umut eklemekti her biri.
Olmadı,olmuyor.

Seni bir şekilde yazmalıyım bu satırlara
Gönlümdeki yerinden kelimelerde kaçırmadan.
Çok net olmalıyım
Seni çok net yazmalıyım bu satırlara.
Her kelime gönlümü anlatmalı
Her harf her satır sevgimi anlatmalı.

Beni bir kafese koysalar
Aklım hür
Aklımdan geçenleri
Ayrı bir kafese koysalar.
Çılgın yüreğimi
Benden ayırsalar

benim derdim büyük
neden dersen
çünkü benden büyük.
söz geçiremiyorum bana
ben laf dinlemiyorum.
aklım dur diyor

bütün meyhaneleri kapatmak isterdim
bu gece büfelerin lambaları sönsün.
tiryakilerin haydi hepsi çaya,kahveye
bir ben içeyim sabaha dek,ben olayım sarhoş

bir mum yakayım masamın bir köşesine

Bir gün sende yanacaksın
Sanma ki hep böyle kalacaksın.
Saltanat kayığından inince
Acılara çokçalar kanacaksın.
Yediğin naneleri şeker mi sandın
Herkes ağlıyorken güler mi sandın.

biliyorum sevgili,anladım her şeyi
susmayacak bu yürek
susmayan silahlar gibi.
bir devir kapandı
bir ömür yitip gitti
barış bir umuttu,hepsi bu.

bir gün
şahidim olsun dünya
seni
elbet bulacağım.
biliyorum
bugün bende değilsin

Bir nefes lazım insana
Ömür içinde yaşamak için.
Ömür içinde
Bir dost,bir sırdaş lazım
Nefesin daraldiginda
Cigerlerine nefes çekmek için.

hadi gel bu akşam
dün akşam gibi.
dünden kalan gün gibi
oturup içelim.
nasılsa yarında aynı olacak
yarına da bu geceden girelim.