Ercan Cengiz Şiirleri - Şair Ercan Cengiz

Gurbet Duvarı

kör diyorlar közün gözüne, desinler
söyleyin anneme
kaç allı turnayla kanat vurmuşum
semaha durmuşum dağ dağ

Irmaktan okyanusa açılan suyum ben
Bu toprağın katmanından çıktım
Kaya diplerinden toprağın ezgisini bin yılların
Olanca gücümle
Yüklendim omuzlarıma,
Güneş inerdi berraklığıma

İtten İt Olmaz

hangimiz bakmadık ki
kuyruğunu sallayıp dolaşan bir ite

yollarda dökülmüş tüyleri onların

KAÇAK


mavisini içiyorum hayatın
zehir zemberek bir tat var ağzımda
tanımadığım güçlerden kalma

Kirlenmiş bir atmosfer içinde
Çarkın dişlerinde boy verirken birileri
Güneş göremezdi ellerini.

Sekizinde bir çocuksun sen
Küçücük bir ışıktan yola düşmüş

İhanetin gizeminde mi kalır
Pervasız izini sürenler
Hava sisli
Dumanın çökmesine kalmış
Yapılan o ince hesaplar
Tutmayabilir de

İkirciklerin
İştahı kabarıyor
Yem gelirken
Orta yere.
İkircikler aç,
Kendinden uzakta,

İki Çınar İki Can

yan yana iki çınar, toprağın kalbine dikilmiş
kar boran öte gitsin fidanlar büyüsün aşkla
kolları uzasın, birleşsin elleri
her sabah toprağa sürmeden elini

Sıralar, masalar üstüne
Patır patır sözcükler düşerdi de
Yetişemezdim,

Heybemde tütün sarması
Tüttürdüğüm cigaranın dumanı

Hikayemiz Dağlardan

şairler gelmez sürüye

dağa saran bulut toprağa eker sırrını
yaşamaya çalışırsın / hayat izin vermez