Ercan Cengiz Şiirleri - Şair Ercan Cengiz

Gidilecek bu yol
Aşılacak bu dağlar
Çarpışa çarpışa zalimle
Çarkın dişlilerinde kalan ezgilerle.
Ülkede, Munzur'un eteğinde
Dere yatakları,

Ayran İçirirdi Kadınlar

-Nuh ki peygamberdir
gemisi oturduğunda karaya-

-kalbimde bomba patlarken

Alınteri soğurdu
Yorgunluğu bir yana
Alınteri bir yana
Düşerdi
Bırakırdı kendini
Beş paraya

seni koydukları yerde bir avuç kan var şimdi
ellerimde sıcaklığını hissettiğim.
sen mi kanattın ellerimi başkaları mı bilmem...
sadece acısı damlar yüreğime

sensizliği işler geceler

Besilik Kaçkınlar

toprağı suyu kavgayı
gün de tanır gece de
kaçkınlar kemirir emeği
an olur ki gelir mevsim

Bir Yanlışlık Var Bu Gidişte

bir yanlışlık var bu işte / kelepçeyi yapıyorsa işçi
demir döküm atölyelerinde
parmaklıkları kendi elleriyle dikiyorsa hapishaneye

Bir Yerimiz Var Dostum

-üst perdeden çalmazsak ses bulur yerini-

öyle uzun boylu değil hikayemiz
köle kemeri ile bağlansak da birbirimize

Kilit olur muydu kapaklara
Sevincim, üzüntüm
Yalnızlığa mı dönerdi,
Yapraklara mı? ...

Çözülür müydü bu devranın eli?

Karanlıktı, emeğe göz koyarlardı,
Kol gezinirdi Çınar ağacına
Yüklü teknikle gövdesine isimler kazındığında
Ve namlunun ucundan sipere yatıldığında
Kurşunlanırdı,
Yutardı gecenin karanlığı.

Can Tutmaz Dikeni

-inadına gül ararım, gül
can tutmaz cana batan dikeni-

çıkarıp atmak var kumaşı