Ercan Cengiz Şiirleri - Şair Ercan Cengiz

Çar-Mıx

berisi satılık yüzyıldır ötesininse tapusu yok
henüz bakirdir toprak
Munzur berrak akar Fırat’a
yavaş git aslanım yavaş / dedem kadar yok sabrım

Çiçeğe Duruyorum

çiçekler ki arılar uçuşur üstünde
arı demek döl demektir bugün
nesli tükense de bu acımasız sömürüde

Gün aşılırdı,
Gün dağların doruklarında.
Bense uzaklardayım
Gece akar üstüme.
Bir Anaydım bir Ana
Yüreğimde taş değil

Bu Son Çırpınış

nerdeyim
duvar aynı duvar, bazen renkli bazen solgun
gözümü açarım duvar
kaparım çıplak kırk beş yıl

Belirgindi, bilinirdi derdinin büyüklüğü
Ezgili yüreklerde
Bildiğiydi
Haykırmasına gelmezken bir allahın kulu
Bunca acıya
Maymunlaşma da yayılırdı

Rütbe için koşarlar üstlerine
Yeni türemiş insan suretleri ile
Usunda esas duruş,
Dışında davul-zurna

Hoplattıkları kadar da toprağa katarlar

Mevsimin sarmasındaysa acın
Yakındır da yengisi olacak kadar
Gün be gün acılarından da doğacaksan
Ve gün içinde bir gül olup açacaksan.

Yorgunluğun kaderine mi bağlanır

Bitirmenin hıncındandır bunca zindan
Sürgünler, katliamlar ardında
Barbarlıklarıyla bilindiler
Karanlıktan beslenenler.

Bu bahar Alişer'den gelir ülkeye.

Bir lokma ekmeği tanır
Kokusundan anlardı
Bir bardak suda görür,
Ayakta kalırdı,
Zorluklara dayanmasını bilirdi
Üstüne çöken karanlığı

Dayanırsın
Tutkunu olursan insanlığın
Bolca tezgahlar geçmeye
Vermelisin de kendini
Şimdiden
His ede ede