Ercan Cengiz Şiirleri - Şair Ercan Cengiz

Karanlığın dehşetine gömülü eli
Emelinden söküp almak için
Yoktu bir allahın kulu
Gövdeden edinmiş damarı yayılı
Kolları ürkek, kolları korkak
Daha da uzağa yurdundan sürülerek

De ki keklik avına durmuş
Tarih ilk değil elbet
Gölgenin soğuğuna
Koyi Mori'ye
Sis, duman çeker üstüne
Bir de

DÖNÜŞÜ OLMAYAN YOLLAR

elinden tuttuğum çocukların gözlerine verdim
güç bela büyüttüğüm aşkı, sevgiyi
acımı bıraktım dönüşü olmayan yollara
yarası kaldı bende, ah çekmek neyime

Kobralar
Kobralar gelip geçerdi üstünden
Sen dinlerken ülkeni
Esen rüzgarda,
Çığlıklar içinde sesler gelirdi
Çığlıklar içinde

Ayak sesleri gelirdi kulağıma
Rap rap ayak sesleri arasında
Mermi cıvıltıları...
Üşürdüm Heval,
Arka taraflarda görürken kara bulutları.
Kirlenmeden derdim hep,

Ölmek Yakışmazdı Bize

biz ki aç kaldık, acı çektik
toprağımızda bize reva görülen
zorbaların ayakları altında
işkence hanelerde kanı beş para etmezlerin

Karınca, Fil ve Kitap

sular her yükseldiğinde
fil dedi ki karıncaya
hele bekle
salyangozu kurtaralım önce

Siluetimi çalamadın mı nedir
Karanlığın efendisi,
Benzetemedin de kendine
Oysa hortlakların önüne bıraktım
Emeğin öğretisinde çalınanda.

KANIM AKSIN

kanım aksın damla damla
iki karıncanın gözü kalmışsa ekmeğimde
bildiklerimi saklamışsam candan, horlamışsam fakiri
boyun eğmişsem zorbaya bir lokma ekmek

Kapısını Açın Zindanın Nazım Geliyor

ellerimi çözün gözlerinizi çekin boğazımdan
ölüm kadar uzak ve yakın / kapısını açın zindanın
alın o kanlı gözlerinizi, çekip alın
bir kazma, bir kürek verin bana