Ercan Cengiz Şiirleri - Şair Ercan Cengiz

Acıyla işlenmiş yaşam
Sevdalıydı ölesiye
Bilmediği yüzlerin yarınlarına
Yüreğinin sıcaklığını verirdi.

Dağlarda kır çiçekleri.

KARDEŞLİĞİN ŞARKISIYLA

sesimi zarfa koyup gönderirim
kardeş halklar sofrasına
mırıldanırım makinenin başında
tezgah tezgah dolaştırırlar mırıldanırım

Selam Alıp Vermek Değil Eylem

(Firik Dede’nin anısına)

selam alıp vermek değil eylem
duvara duyurmak değil sesini

Karanlıklar içinde ırmaklar bulanmıştı
Kolayca bulunmazdı kendinden parçalar
Ve o gündür
Irmağa götürdüğünde gözlerini
Yılanlar sokardı.

AŞK AĞLATMAZ

o kör, o karanlık, o sarhoş sokaklarda
aşığım diye gezersin boynu kırık
boş yere dökersin gözyaşını zamanını boş yere
parsellenmiş dağ - bayırda

BİR DİKTATÖR DAHA ÖLDÜ

diktatör Pinochet öldü lanetliler arasından bir eksikle

diktatör dediğin beslemedir dansları birbiriyle
ölüm ve para üzerine eklenir zulüm ve eğlenceleri

Gözlerinizden Öpüyorum Çocuklar

kul, köle olma gözlerine bak çocukların
töremizden uzaktadır, ardan, edepten, onurdan uzak

çocuklar aç, açıkta / karanlıklar içindedir

Kaldırana Aşk Olsun

beş bunak toplanmış kardan kadın yapıyor
ısınır da çözülürse zafer diye zıplayacaklar
siz bunamış uşaklar çağırın bütün kötü ruhları
hazır sloganlar susmuşken

Dilinden düşürmeden
Üç sözcüğü büyüttü
Sokak sokak
Tam yedi sene.
Akranlarıyla mırıldanırdı
Oyun içinde

SON NEFESİNİ SAKLADI ŞAFAĞA

-hâlâ delirmedim öyle bakmayın bana
buncadır yazıp okumam
ve buncadır alnımda eskiyen zaman
bundandır acı çeken bir yüzü