Ercan Cengiz Şiirleri - Şair Ercan Cengiz

SAVAŞI DURDURUUNN

başımı alıp gidiyorum
kurşun sıkmamak adına ka.çı.yo.rum
ne ayaklarım bana yar, ne de ellerim
yüreğimin esiriyim

Eyro Roc Marê Sa Wano

usen amo zone xo ser
wano ma teberıq werdo
rüye xo çerno qırxlero
wano dest bıde destê ma

Çakmak çakmaktı gözlerin
Gecenin karasına gömüldüğünde,
Çoban yıldızı kaymıştı
Ay kaçmıştı havai fişeklerden.

Açlığını karanlığa bırakmıştın

DOST ELİNDE BİR DÜNYA

değeri bilinmez dost
sen bilmedikten-korumadıktan sonra
ne taştaki emeğin, ne daldaki çiçeğin
ne çektiğin acının

Giden

ne çabuk geçti zaman
ölümüne bağlanmışken hayata
yuvarlanıp gitti gölgem
eriyen bir kar topu gibi

Qom qoma xorti ênê
Meymani serê cımê mı
Ênê sonê marê tırqi wanê
Cımat cımati ser gırêdanê
Allê Qerşi ser nê sonê
İna wanê oligarşiyo çı

Devlerin Dişleri Arasındayız

on bir kişiyiz bir göz toprak evden
kanatlanıp uçmuşuz bilmediğimiz yönlere
düşmüşüz devlerin pençesine, aranmışız
dişlerin arasında bulunmuş izlerimiz

Rızo qı wazeno bıwazo
Lıngê xo xodıma nene.
Rız xore ostır geno
Ostır cıtı dı rınd sono,
Rız araqê şaidı meno
Sırsı dıma kas beno.

Düşüncenin körlüğü
Besmele okutur
Karanlığa
Dilendirir.
Boş gözlerle
Bakındırır

ESMER YÜZLÜ ÇOCUKLAR


yoksul gün görmemiş çocuklar onlar
parçalanıncaya dek giydikleri
meşhur Ankara lastiği