Bıraksa artık hayalet gibi görünenler peşimi
Çaresizliğimi acizlik saymasam
Hani o bırakıp giderken seni
Kaybolmanın mutluluğuna anlam falan yüklesem
Ağzı bozuk umutların karargâhında
Ölümüne sessizlik içinde veryansın mektupları yazmasam karşılıksız
Hayaller hayaletiniz olmuşsa
Kapkaranlıksa ortalık
Kaçacak bir yeriniz yoksa
Aşka zaman ayırmışsanız
Beklemek size fazla gelmişse
Hiç vazgeçmeyecekseniz çocukluk rüyalarınızdan
Bahara bırakma beni,
Sen gel!
Artık noktalama işaretlerine nazır bir geliş olsun
Hani virgül gibi gülümse
Nokta gibi gel!
Lazım olan deniz kokusu
Biraz da ayarsız keder…
Yıldızların altında kayıp giden ömür
Ve kanadı kırık bir serçe yavrusu ürkekliği, teninde
Sade bir yaşantının iklimlerinin etkisinde,
Son yakamoz göründü
Üçüncü şahsa ait yalnızlık kadar gülümse,
Olmak ya da ölmemek gibi güzel temennilerimiz olsun
Beton duvarlara yaslanıp da çürütmeyelim sırtımızı
Bahçedeki güllerimiz mevsimi güzelleştirsin,
Gel de,
Çelik çomak karışsın birbirine
Cepleri yırtık hayaller biriktirdim rüyalarımda
Yepyeni hüzünler yazıyorum kendi kimliğime
Belki ötesinde yalnızlık vardır
Ya da zat-ı şahaneleri...
Cepleri yırtık hayaller vardı soframın bezinde
Yahut sıradan yalvarışlar
Veda zamanı aynı şarkıyı söylerdik,
Karanlığın derinliğinde üşengeç titremelerle yalnızlık vardı.
Ne zaman ben olsam kendi içimde,
Veya hayaller grimsiden hallice olsaydı,
Ağlamaklı bir elveda sonrası gülebilirdik,
Acınası vakit dilimleriyle ben yeniden özlüyorum seni,
Beklesem seni şehrin birinde,
Mesela bir duvar dibinde veyahut sırra kadem basmış Arnavut kaldırımlarında sokakların
Gizlenmiş sevdalı mısraların arkasından sıyrılan neticeleriyle aşka ait kalıplarıyla kelimeler biriktirsem
İncesinden bir gülümseme alsam senden
Beklesem seni şehrin birinde,
Mesela adını yazdığım bir ağaç kabuğundaki seyyar harflerde
Her kişi ölürken insan mıdır?
Ölülerin soğukluğunda...
Onlar ki soğukken ölüdür
Ya da henüz soğumuş.
Kayıplara hazırlanmış masum diriler
Bırakmadılar bizi sonsuz boşluğa.
Son her yaşantıda vaktinde gelir,
Ölüm ayniyet gösterir her tekerrürde
Yahut diriler şairane yaşarlar hayatlarını
Ölüler soğuk benizli olurlar çoğu zaman
Ölü bir ölüm kadar anidir yaşayanlar dirilikleri
Yani sıradandır her insan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!