Engin Tunca Şiirleri - Şair Engin Tunca

Gülen gözlerini tarif edemem
Ceylan mı, keklik mi acep ne desem?
Nasıl gördüm seni kader mi bilmem?
Vazgeç, bırak beni seni sevemem

Mavi gözlerinle bir meleksin sen

Bir de baktım yaş kırk olmuş,
saçlarıma aklar dolmuş.
Bir söz vardır bilirsiniz.
Dedim artık vakti gelmiş,
çarşı pazara dolandım
dükkan tezgahta arandım

Aşkı bahş eyleyen güzel sevgili
Gönülden sevdiğim, bir tanesin sen
Canı coş eyleyen güzel sevgili
Gönülden sevdiğim, bir tanesin sen

Bülbüle, yiğide gülünü veren

Yine aşka geldi divane gönlüm,
Sanki sevdasına kul varmış gibi.
Göçmen kuşlar gibi pervane gönlüm,
Sanki ona dönen yar varmış gibi.

Dolaşır durursun aşk pazarında

Ol deyince yaratan,
Olur, cümle kâinat var
Didinir durur tabiat
Sonsuz zamanlar içinde savrulur
Sahipsiz zannedilen bulutlar gibi
Cümle mahlûkat

Yaşadın mı sen hiç hasreti?
Yanındayken sevdiğin.
Kan ağladı mı yüreğin?
Dokununca sevdiğine.
Akıttın mı göz yaşını içine?
Ağlarken geceleri, duymasın diye sevdiğin.

Söyleme sakın derdini
Dinleyeni bulamazsın
Zalim dünyada gönlünü
Eyleyeni bulamazsın

Ayağına turab olsan

Beyaz,
bulutlar kadar beyaz olsa bahtım.
Yok, aman yanlış anlamayın
kara değil bahtım.
Kara değil ama,
bulutlar kadar beyaz olsa bahtım,

Savruldum gurbete, geldim buraya
İlaç bulacaktım ben bu yaraya
Bir âdem yokmuş ki derdim sora ya
Kenar köşelerde içen doluymuş.

Sevgiyi aradım, karanlıklarda

Kara kalem yazmaz oldu
Hasret gözler gülmez oldu
Bir tanecik gülüm, gülüm
O da bu yıl gelmez oldu

Eza, cefa bana ödül