Engin Tunca Şiirleri - Şair Engin Tunca

Yağmuru suçladım, başım ıslattı
Kar tanesin tuttum, elim üşüttü
Rüzgârlara kızdım, fırtına çıktı
Dost bana gücenmiş, acep nedendir?

Ararım yarama bulamam çare

İŞTE BÖYLE

Yağmur ile rüzgâr sohbete dalmış
İşin sonu boran, fırtına selmiş
Bunu gören âdem, imana gelmiş
Dönmüş durmuş Hu, Hu diye seslenmiş.

Bir sevda öyküsü var, dinler misin?
Yalnız seni, beni, bizi anlatan
İçinde mutluluk var, ister misin?
Yalnız seni, beni, bizi kuşatan

Bir sevda yağmuru var, gelir misin?

Ağlıyor bu gönül senin elinden
Kaçamıyor darda, sevdan elinden
Sanma ki derdinden, billah aşkından
Havada bu gönül, senin elinden

Gözünün rengini, bilemiyorum

Şikâyet mevzuu bahis olursa,
Sitemim ne güle, ne dikenedir.
Ayrılık mevzuu bahis olursa
Sitemim ne felek, ne kaderedir.

Düş ile gerçeği ayıramadım

Ağalar, beyler, paşalar,
Kaçalar, benden kaçalar.
Ağalar, beyler, paşalar,
Beni görüp şaşıp kalalar.
Nere kaçalar?
Nerede duralar?

Darda kaldım, zorda kaldım
Zorda kaldım, düşe daldım
Düşe daldım, zor uyandım
Zor uyandım, yarda kaldım…
Yarda kaldım, gülde kaldım
Gülde kaldım, bülbül oldum

Felek gemisinde ummana daldım
Giderim, giderim yol görünmüyor
Doluyu boşa katıp rüyaya saldım
Uyudum uyandım son görünmüyor

Silkindim, dirildim feleğe sordum

Bir, bir yanan ışıklara aldanma
Şehri İstanbul’ un garibi çoktur
Gördüğün rüyadır, gerçeğe yorma
Karanlık açlığın sahibi yoktur.

Terini silersin güneşle gider

Bal veren çiçeğim, gelinciğimsin
Güneşe benzersin, ay çiçeğimsin
Gönül bahçemdeki sevda gülümsün
Sensiz yaşamaya katlanamam ben

Gece-gündüz hep yollarda gözüm