Engin Tunca Şiirleri - Şair Engin Tunca

Bülbül âşıkmış güllere
Aşk ile gelmiş dillere
Cüda düşürmüş ellere
Zalim gurbet, olmaz olsun.

Karanlıktır geceleri

Tanımazdım insanları,
bilmezdim yaşamayı,
dolaşırdım yeryüzünde,
duygusuz, gamsız.
Gözlerim anlamsız bakardı dünyaya,
göremezdim güzellikleri.

Sevmek için ille güzel arama
Çirkini de veren aynı sevgili.
İlaç ol sen, gel de gönül yarama
Derde derman veren, güzel sevgili.

Mutluluk ararsan gerçeği ondan

Günüm karanlıktı seni görmeden
Boşa avunurdum aşkı bilmeden
Gizli sevdim seni sırrım vermeden
Seviyorum seni, haberin olsun.

Bir güneş gibiydin, doğdun ufkuma

Haberin var mı?
Bahar gelecekmiş buralara
En güzelleri açacakmış çiçeklerin
Ötmeye başlayacakmış
Kuşlar, cırcırböcekleri
Herkesin ağzında;

Bu hasret kor oldu, kavurdu beni
Ah ile, vah ile yoğurdu beni
Gitmeliyim, canan çağırdı beni
Nasıl edip varsam, bilemiyorum

Rüzgâra yalvarsam, götürür mü ola

Söz geçmiyor gözlerime
Ağlamadan duramıyor
Coşmuş yine bu yüreğim
Çağlamadan duramıyor

Bir orada, bir burada

Söylenecek tek söz var,
'Kavga'
Sonunu hiç kimsenin göremediği,
göremeyeceği,
hiç bitmeyecek bir 'Kavga'.
Doğar doğmaz taraf olduğumuz,

Çok dolandım bilemedim dünyayı
Hayy' dan geldim ise Hû' ya giderim
Hiç dilimden düşürmedim duayı
Hayy' dan geldim ise Hû' ya giderim

Masal gibi geldi geçti şu ömrüm

Ben enginim, ya sen nesin
Her dem yüksekte gezersin
Bil ki ektiğin biçersin
Hele nenni, güzel nenni
Kalem getir yazam nenni