Gündüzüm kurtulur bundan bazı zamanlar
Ama geceleri hep kulağımda çınlar
Bir alay
Bir ses
Bir gülüş,
Gündüzüm az çok kurtulur da bundan,
Kulağımda çınlar günün ortasında
Bir alay
Bir ses
Bir gülüş,
Şimdi tamda sırası sana bir şeyler yazmanın
Hava soğuk
Eski alışkanlıktan, elimde duruyor sigara
Bir bardakta kahve yaptım kendime
Dediğim gibi eski alışkanlıklar işte,
Hizsizlik,
Aşksızlık,
Sevgisizlik.
Nerede düşürdünüz vicdanınızı
İnsanlığınız artık gözler de sefillik.
Biraz daha şiir biriktirelim art çocuk
Belki lazım olur.
Belli ki uzuncana bir yolda,
Yoldaş
Sırdaş
Gönül dostu kelimeler ediniriz…
Zafiyetimin buyruğudur
Huyudur zaaflarımın arasından ten seçerken
Geçerken ucube gibi koyu gölgeli balkonun dibi
Aklıma geliyor eski anılar
Sürüyorum ilk defa dört tekerlekli bisikletimi
Bisiklet mavi
Ben şiirlerde İstanbul’dan bahsedince
Şiirlerim güzelleşir
Senden bahsedince hüzün çöker
Bizden bahsedince
Ayrılır bir birinden her bir kelimem
Kurduğum cümlemde bana küser kalemim
Ve sadece özlemezsin
Canını dizgin eder hatıraların
Harmanlar yutağında
En serin secdeye eğilir boynun
Soğuk oda
Soğuk yatak,
Güneşin olduğuna bakma
Keyif boy vermeyince
Gün hiç sıcak değil,
Başım öne doğru eğik
Ettiğimi dua sanma,
Çiçekleri dalından koparan soluksun.
El kadar kadın,
Bütün çiçeklere mi kokunu kıskandırırsın?
Bu kadarla kalsa iyi
Oldukça çocuksun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!