Söz verdim,sözünü tutamadığım,söz denizine
İlk olurdum belkide dünya kalsaydı bir kerize...
İlelebet Yabancı/28 Mayıs 2014
Eski bir yılbaşından kalma tozlu defterler yerini almıştır raflarımda
Ayak izlerin yürüyen sanattır,yolları dövmüştür kaç kez leyla dağlarımda
Aşk Emek Kalp Buhran/1 Ocak 2015
Bir köle
Alnında karanlığın rengini taşıyan
Usulca atarken ayağını gemiye
Yalnızlığını yırtarcasına kaşıyan
Bir selam
Uzaklaşıp giden zamanın
Ağlarına takılı kalan istakozu
Kurtarmaya çalışan balıkçının vicdanını yok sayma
Saymadan yıldızları
Ellerimle gökyüzünden çalıp
Dünya bir oyun parkı
Biz ise parkta oynayan çocuklar
Parkta hep mutlu oluruz
Tabi ayağımız takılıp düşene kadar
Hiç unutmadım babam demişti elma ne kadar güzel olursa olsun
İçinden hep bir kurt çıkma ihtimali var diye
Gitme benden canım koşarak uzaklasmasin benden değmesin sana rüzgar kelebekler kanatlarını açsın yüzünde açsın bahar Çiçekleri konmasin arılar bir kanepe bir halı evimize gonlumuz köşk olsun...
Ömür Yetse/30 Haziran 2015 {17.15]
Uçurumlar kefildir gözlerine
Rüzgarlar kasımpatı
Öyle bir kavga ki dövüşsen kalemimle
Bana her gün seni anımsatır
Kırılan her bir dala destek yamaçlar
Yıldızlar törpülerdi artık dilekleri
Ve unutup seni çekip gidesim var
Kimsenin bihaber olduğu
Yollara,yangınlarla yakıp kalbimi
Sana bir ah etmek lüks
Bir yere gidiyor gibisin
Ve bu yer ben olmadığım için
İçin için
İçimi yer içim
Hüzündür aslında
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!