Şehrimin,şemsiye sokağından geçerken
Başıma yağmur tanesinin
Düşmesini garipsemişimdir hep
Bu seni,sana anlatmakla eşdeğer
Şimdi her yerel radyodan
Sevda arasında buruşmuş olarak kaldı gecelerim
Aydınlığım olanlara kör,duyanlara çaresiz
Mor ve ötesi hayallerim son demlerinde
Bekliyor yüzünü çevirmeden kalbim seni...
Bir yerde saklanıyor yağmurlu gözlerim
Affet...
Yıldızlar gibi yanlışlarımızı sayalım beraber
Çöksün gece
Karanlığın içinden ışık tutalım
Bir kördüğüm hayat
Odamda her şey yerli yerinde
Ve sakladığım yerden çıkardım umutlarımı
Kör bir aynayla koyu muhabbetim gecenin beşinde
Senin olmadığını yer anlatıyor bana kuytularımı
Hani bir türkü tutturdum bej renginde
Ne cıvıl cıvıl bir kuş öter
Ne hayat Öteler hesabımı yarına
Namına nam olmuş gam ve keder
Kalpten silinmeyen tek yer ola
Kalbin değeri ne ki?
Terkedilmiş şehirlerin
Egzoz seslerini
Bavuluna koyup giden
Sarışın kadın edası var üstümde
Bir an önce el ayak çekip
Geceler,gülümserken küçük bir çocuğa
Yok yok,yok varken arbede
Çıkar uzun masal yolculuğuna
Duyar duyar,duyarken duymaz arbede
Rüya bir yana sorgularım bitmezken
Bir keresinde
Sensizliğin karantinasından
Çıkmamak üzere kalp sunuldu
Kalbine bir kereliğine
Her neyse
Aşk nelere kadir değil mi?
Sen ve ben yanyana
Tek dileğim şu ki;
Birgün hastaneye 2 miz gidip 3 müz dönmek
Aşk ne garip icat değil mi?
Sevenlerin bulduğu
Ruhum daralmış gözlerimde kan
Aşk döner der ki;
Çıkamazsınız bu karanlıktan
Ama biz çıkarız dipdiri ve sapasağlam
Ben ilk şiiri kalbinde okudum
Gözlerinde ezberledim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!