Gece 12yi geçiyor
Biz yine yola koyuluyoruz
Yaptığımız herşey
Ritüelliğin raylarından çıkıyor
Tekdüze olan her düzen bozuluyor
Ve her zaman ki ışıktan farklısın bu gece
En iyi parfümü kullansan
Yarım gün sürüyor belki kalıcılığı
Şu teninin kokusunu içime çektiğim o an
Nevrim dönüyor
Çok Zaman geçti seni içime çekeli
Öyle bi nüfus edersin ki
Daha fazla yaşamak suç gibi geliyor bana
Çünkü kollarında çürütmeliydim ömrümü
Geri kalan yılların kasveti omuzlarımda yine de
Seni her gördüğüm köşebaşında öpmek isterim.
Güzel bir şiirdin baştan sona
Okuyup okuyup yine yine okumak
Can sıkmadan
Günün her saati
Şimdi yağmur yağıyor
Seni düşünmenin tam vaktidir
Güzel ellerinle çek şu güneşimizi
tam yerine koy lütfen.
Hava bile aldırış etmeden
Duramıyor sensizliğe.
Sesin yankılanır koridorlarda
Ve
Senin olmadığın her yere ihanettir dünya
Adını alamıyorum ağzıma
Adını anmak eskitmektir seni
Seni eskitmek ihanettir
Aşk mı yoksa saplantı mı
Bilinmezlikten çıkıyorum bu,
iki ayrı kanattık biz
Bir martının gövdesinde
Aynı yöne giden
Birbirinin yarısı
birbirinden ayrı
Pimi çok önceden çekilmiş
Sınırları çizilmemiş bir ülkesin
İçinde sınırsız yaşıyan bir ben
Ne duvarlar var civarda
Ne de tel örgüler
Yaralanan çocuklar yok
Bombaların patladığı
Ama insanlar sana nereye gideceğini söyler
Ama insanlara sorsan
Onlardadır herşeyin cevabı
Konuştukça unutursun insan olduğunu
Halbuki bizde birer insandık
Ne çabukta unuttuk
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!