Dursun Tiftik Şiirleri - Şair Dursun Tiftik

Dursun Tiftik

Gül yanaklı tebessümün gülistana yakışır habîbe

Benim benzimdeki hande daha kendini bile tanıyamayan
bir bebe

Ey habîbe

Devamını Oku
Dursun Tiftik



Ruhumda ozanın en yanık güftesi
Güle ağlayan bir bülbülün sesi
Aylardan Şubat günlerden pazartesi
Kim kaldıracak bu zalim esi (!)

Devamını Oku
Dursun Tiftik

Işık vurmak üzere yaldızlaştı şebnemler
Kâ’inât uyanmakta bilgi vermekte lala
Talebeler vefâlı şifâ sunuyor emler
Sitâreler içinde şâhikasın Süheyla
Beşer yaramaz nankör sen mâidesin hâlâ

Devamını Oku
Dursun Tiftik



Şükür sana Yarabbi

Şüpheler şulesiz kaldı

Devamını Oku
Dursun Tiftik

Ey tebessüm

Orta yolu bulamadık bir türlü

Kahkahamız arttıkça hıçkırığımız da artıyor

Devamını Oku
Dursun Tiftik

didaktik bir doğaçlama rolünden artakalan ebeydi

duygularım

diksiyonu bozuk draması kuvvetli

Devamını Oku
Dursun Tiftik

Önden giden atlılar bastı ıslıklarını
Susturdular bir ânda yetim çığlıklarını
Devreye girdi hemen bin yıllık kutsal zekât
Yürekler hoşnut oldu huzûra erdi tâkat
Eskiden hep böyleydi mâvileşirdi âfâk
Siyahlar silinirdi sıra beklerdi infâk

Devamını Oku
Dursun Tiftik

Nasıl kıydın zâlim güzelim saçlarına

Bir darbe de sen vurdun sevda açlarına

Zülüf ki yürek yumuşaklığı demektir

Devamını Oku
Dursun Tiftik

Minesi döküldü adâletin
Mazlûmların çığlığı leylâ gibi
Uzuyor karakışın griliği
Siyâh filizleniyor melda gibi
Zulmün ikbâli güneş gibi
Ne yazık ki…

Devamını Oku