Dursun Özden 3 Şiirleri - Şair Dursun Öz ...

kağıttan kaplanı, vahşeti dize getiren komutan
mazlum halkla diz dize oturan, o efsane adam

bacası tüten o an-uygarlık burcu anadolu vatan
kızıl-mavi alevinde, göğe yükselen, kutsal kam

şer şirketi

ey! ustam halk; kalem-kılıç, orak-çekiç-el işlesin
kor demiri tavında döv ve yağız, al atlar kişnesin

anadolu ekini ak, bereketli ay çiçeği, sarı başak

sesimi duyan var mı?

ben anadoluyum, medeniyetler beşiği
çok afetler gördüm, yandım ve yıkıldım
anka kuşuyum, kendi külümden doğdum
doksan beşe doğru-millet şarkısı ıslak raydı

sessiz çığlık

tam o andı: ay sallandı, mavi ışık yandı-söndü, deniz gitti-geri döndü
bak gözyaşı şişesi kırıldı, damlayan beyaz kandı, sevdası yarım kaldı
kefensiz, kimsesiz, sessiz, yönsüz gömülen yarım cesetler, bir candı

seslerini yitiren o kuşlar, yavaşça ve süzülerek, göç ettiler
turnalar zamanı ve ay geceyi öperken-yıldızları alıp gittiler
ah yıldızlar! hepsi birer gelinlik kızdılar, şafakta şiir yazdılar
yıldızlar-gelinlik kızlar-semada dans ediyor, semahta ikizler

mor kuşaklı-kara keçili yörük kızlar-yüklü develer-yağız atlar

kadınım

ah kadınım benim, sebil sevgim, kavruk tenim
gül şalı, türküsü al kınalı, sevdası lavanta balı
yaralı yüreği kor, saçları mor, çeşmesi horhor
yanağı elma, kaşı kalem, dili lal, dudağı hilal

karalama seyirlik defter, kitap tufan
ve elindeki çatalı, çengelli iğne san
öbür elinde çamaşır mandalı, kan
sırtını dayamış dar ağacına, o an
eli ve ayağında dört çivi, çarmıh
boynundaki kıravat, yağlı urgan

şifasız-şiirsiz

ve şiir(özün) otağı-çok ıraktı, kanayan zindan ve morg soğuktu
amip-tek hücreli oda kuraktı, yitik şairin(ozanın) kurşun kalemi
ipek kağıt-papirüs-parşömen yoktu, şiir burcu-sırlı, sihirli oktu

şiir atlı süvari

ak gül benekli şiir atı-dört nala koştu, dağı-deryayı aştı, son nefesi şafağı yaktı
ve çeliğe su veren gemini geven, arı-doru kısrak tay aktı-kişnedi ve şaha kalktı

at-avrat, süvari zat, köprü değil nakarat, kıldan ince-kılıçtan keskin, o sırat

şiir barış çiçeği

savaş-deprem kanayan derin çığlık, bu dünya harp meydanı
ateş ve kan, aşk ateşi kor-har, kitaplar yakılıyor, su da yanar
‘korkma-sönmez’ geliyor şiir alayı-duyulan o ses ozan çığlığı
ey canlar! namluda açan şiir alı-barış çiçeği-sevgide odaklan