Dursun Özden 3 Şiirleri - Şair Dursun Öz ...

şiir bayramı

he hey de hey! öp son kez

atmaca düğünü, zilli kermes

şiir nöbet

ida şiir dağında, su-vicdan nöbetinde, her seferde
komşusu aç iken tok yatmayan, o vicdan nerede?
dağları kemiren tek dişi kalmış canavar her yerde

şiir falakada

tabuta çakılan dört çivi-çarmıh, ağacı dar
gonca gül kızarır-kor olur, o köz özü yakar
gece kara yel, ateş olur, şimşek olur, çakar
rüzgarı arkana alıp esme-el derinden bakar

umut beyazı o çiçeğe dokununca
sıcak öpücük verir sevdalı yonca

müjdeci, leblebi çiçeği sararınca
dil öpen, al alev taflan yaprağına

şiirin şirin’i

ey kutsal aşklar otağı amasya! sevdam güneşe-aya
şafağı ararken, tan şiiri taç yaprağında kaldım yaya
şilli şair neruda-fıstık yeşili şiirin-siirt atıyla nal saya

şiir müzesi

at üstünde uykuya daldı, sardunyalı evdeki kam
elini göğe kaldırdı, zikiri yamyam, dansı tamtam
çağın ırzına geçti, ateşten önceki o hınzır adam
sarayı in yaptı, hanı taş duvar, otağı toprak dam

Şiir nedir? Şair kimdir?

Dursun ÖZDEN (Şair)

Yazılı edebiyat öncesi şiir söyleyen ve ezbere şiir okuyan halk ozanlarını iki ezellikte tanımlamak gereklidir. 10 bin yıldan bu yana; cemde, cenkte, hasatta, nevruzda, bayramda, düğünde, toyda, otağda, kapalı ve açık alanlarda, kahve ve sokaklarda saz ile söz ile destan okuyan, atışan ve hiciv yapan halk ozanları yanı sıra; sözlü edebiyatımızda kültürel taşıyılık görevi üslenen kadın ozanların söylediği ağıt, mani, ninni, kına gecesi türküsü, göç ve ayrılık ezgisi, taşlama, mevlüt, ilahi, tasavvufi, destan, koçaklama, yiğitleme ve sevda türkülerini; aruz vezinli divan tarzında, halk müziği özelliğinde ve serbest dalda söyleyen ve yazan şair-ozanlarımıza selam olsun!..

şiir nöbeti

işlikte, laf yerine taş taşıyan ırgatlar isyankar
asi ve kutsal emeğin yüce değeri, o kanlı ter
dostun hilesi, düşmanın hançerinden beter
yol göründü; toy zamanı, çekilen çile yeter

kızıl gökyüzünü öpen o mavi bulutlar, göz yaşımı kuruttu
bu şiir mevsiminde yazılmamış-her yer fırtına, boran, kar
esin yatağında uyuyan, yazılmayı bekleyen, sinsi kiraplar

bu eseri kendin ya da başkası yazmalı, bir kitaplık beden
yaşamı yaşaması gerekli çocuk, bu gizemli esere çok dar

şiir nöbette

ah! yanan şairin ardından, yakılan ağıt; acı çığlık; sagu
gök tanrı umay için her yakarış, kam alevi değil, o tabu
mor şafağı kanatan-o yitik sesleniş-o içsel yakarış, sela
şiir tufanı-ölü eti-doğanın acı diyeti-son şans-hayat abu