Dursun Özden 3 Şiirleri - Şair Dursun Öz ...

sırat köprüsü

ey!.. kıldan ince-kılıçtan keskin bedel, nifak
ey!.. kanayan şafak-mamak, ah!.. madımak
delikan sevda, bu kent çıldırmış olmalı, bak
yemin ettim, bir damla kana bin fidan-diyet

son çığlık

yaşamı sıla-ölümü gurbet-kaç göç bitti, toprak selamı
şair sarıaslan’ın morardı eli ve kırıldı tükenmez kalemi
“her ölüm erken ölümdür” der, şair ümit’in son kelamı

suçlu ayağa kalk!

haksızlığın kıyametini gördük, bu mu kanun-hak?

sabah gün ışığına; “günaydın!” demem bile yasak
mavi bulutlara, göçmen kuslara el sallamam yasak

su kasidesi

yerin derin kolu-su yolu-kar izi idi karız
yaşam kaynağı, su gözesinde aşk, giz
her dize venüs, aşiyan ve o mor nergiz

sultan hanı

hasan dağı, anadolu dervişi, geleni-gideni selamlıyor, bir bir
yanık ovada göl, tuza hasret-mazluma can-hastaya derman
yitik sarayda-beyaz mürekkeple-kara bulutlara yazılan o şiir

sündüs zamanı
(bir karayolcu güzellemesi)

ve kara sevda yolları, gönül yapım şefi gökay, şavkı
huzurlu gündüz için-şirin sündüs için, aşk yolu farkı
bir nefes sevda içen, gönül dağını eriten-yol getiren

sürmeneli

selam olsun, mazlum ulusların meşru dirilişine!
yuh olsun! son selası verilen cellada-o bir mazi
ve duyduğunuz bu çığlık; çan ya da ezan avazı
o yitik şehrin; son kozu, son mevsimi, son yazı

suskun çığlık

dışkapı’nın mandalı; ankara mamak, kanayan ölü şafak
“tam bağımsız türkiye” çığlığı, ey! gazi paşa, ayağa kalk

ulucanlar-o seherde inleyen biz-siz, aşk bir damla deniz

suyun felsefesi

-1-
dumanı tüten, beş direkli kara çadır; yurt
su başına otağ kuran, sarı keçili yörükler
al kınalı kara keçi, kara koyun yününden

tahtaravalli

düşe düşen hemşehri-hurda düşler, tanıdık-geri dönüşen gülüşler
o eskicide alıcısını bekleyen-geri dönmez-eski aşklar-yeni düşler

hurdacı!.. şu yukarısı zevk sefada, kimi aşağıda aç-eli havada