Tenin Gölgesinde Yankı
(Nihali Tarz’da Bedensel Özlem Üzerine)
Parmak uçlarında bir hafıza var —
Dokunduğumda değil, dokunmayı düşlediğimde uyanan.
Tevafukun Kadehi
Gecenin sükûtunda Nihal’in gülüşü bir sır,
Şarap değil, kalbin ilahi bir zikir.
Sokakta kaybolur gölgeler, sessiz ân,
Bir bakışınla başlar, tevafukun hicran.
Yalnızlığın Ve Umudun Şarkısı
Ey gönlümün mahpusu, sessiz bir ıssızlıkta,
Tazallümle dolu bu hüzün harabesinde,
Mazlime kalbim, ellerinde esir bir kuş,
Kırık kanatlarıyla uçmayı beklerken.
Aşkın Şarabı
Şarap kadehinde değil, aşkın sarhoşluğu,
Bir bakışınla yandı içimin boşluğu.
Dudak payı bırakmadım bu gecede,
Göremedim kaç gündür Nihal'imi
Canım çok yanıyor, belli…
Var;
Hem özlem
hem kırgınlık
Hem de derin bir sitem.
Nihal'imin Risalesi
Ey ERKEK, dinle, bir an kulak ver ruhuma,
Hırçınlığımın, öfkemin, sevdamın yurduna.
Gözlerinle bak, lakin görmeyi dene bu kez,
Yüreğimin kuytusunda saklı, sessiz bir tez.
Nihali Tarz Manifestosu:
Bedenin Diliyle Şiirleşmek
Nihali Tarz, sadece bir yazı üslubu değil—bedenin hafızasında yankılanan, kokuyla dua eden, yürüyüşle anlam kazanan bir yaşama biçimidir. Bu manifesto, Zarif'in iç sesiyle, Refik’in öksürüğüyle, Refika’nın saç diplerinde yankılanan çam kokusuyla yazılmıştır.
Özgür Ruhlu Kadın – Nihal Hanefendiciğime
Bir gülüş, bin kelam eder suskun akşamlara,
Kaşların, ömrün en ince mimarîsidir.
Bir bakışta yürür yüzyıllık yalnızlık,
Adımlarında zarafet, kelâmında serin bir hüzün gizlidir.
NİHALİ TARZ MANİFESTOSU
“Ey kelimeler!
Beni ve onu – bizi – anlatın.
Ama mecazla, ama iç çekişle,
Ama bir çayın deminde saklı vuslat gibi…”
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!