Kütüphanesi sessiz bir bilgelik gibi durur
odanın tam köşesinde.
Kahverengi ahşap ve siyah metalin
asaletle birleştiği raflarında
tarih konuşur,
felsefe düşünür,
Risâle-i Sabr u İsyân: Nihal'in Nâlesi
Ey nâzım-ı cefâ, ey sitem-kâr-ı zamân!
Bir lahza teenni et, dinle bu bî-çâre zebân.
Sen ki iki sa’atin sükûtuna tahammül edemezsin,
Şu sinemde yirmi yılın yangınlarıyla nasıl yaşadığımı bilmezsin!
…ve Senle Tamamlanan Dünya
Kalbim,
adını her anışta
bir gül daha açıyor içimde,
Seninle yeşeren her an,
Benimle Olmadığın Günlerde Sana Ne Oldu?
“Sen yokken, ben sana neler oldum…
Peki ya sen bana ne oldun?”
1. Bab: Sessizlikte Saklanan Hikâye
Yüzün, seher vaktinde açan
Goncanın utanması gibi,
Bir bakışınla yanar içim
Bin yıllık bir yakarış gibi.
Adını andığım her anda
Onun Hiç Sevmemesiyle Yaşamak
“Sevmediğin biri seni bu kadar severse,
ona biraz vicdan kalır insanda.”
1. Bab: Bir Kadının Kalbine Uğrayamadan Yaşamak
Ve Yine de Seni Seçiyorum
(Sonu Olmayan Başlangıç)
Bana yeniden sorsalar:
"Bu yalnızlığı seçer miydin?"
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!