Dokunma Şiiri - Hüseyin Erdinc

Dokunma!

Yıllar her şeyi eskitiyor
Oturdum köşeme ,
Şöyle bir bakıyorum
Yanağımdan süzülen yaşlarla ,
Yarım asırı geride bıraktım,

Ne boyum uzadı
Ne bir arpa boyu yol aldım,
Savrulup durmuşum
Yaşamın evresinde,
Telkin ediyorum kendimi .
Hayat akıp gidiyor

Ne kadar savrulsakta,
Dün gibi her şey ,
Yaşanmışlıklar geride kalsada
Özlüyor insan geçmişi
Sonra da yok diyorum içten içe

Yaşanmış,
İlmik ilmik dokunmuş
Her şey yüreğime ,
Boşuna yaşanmadı onca şey ,
Her biri şuramda taze
Ben dokunamam
Dokunmam
Sense hiç
Dokunma!
Hüseyin Erdinç