Bir gün sustum.
Kelimeler önümde diz çöktü,
Çünkü ben artık söyleyecek hiçbir şey bulamıyordum.
Söz bitince kalp konuşurmuş,
Kalp bitince aşk…
Denize Haykırılan Rüya
Aşk Kokan Kelimeler Kulübü
Bir gece rüya gördüm,
Uykunun eşiğinde bir sırrı fısıldadı yıldızlar,
Beyaz önlüğün altında bir insan saklı,
Bilimin gücüyle savaşırken çaresizliği,
Kalbinin derinliklerinde bir sır saklar,
İnancın ve umudun ince ipini tutar.
Beyaz önlüğün içinde,
Soğuk hastane koridorlarında yürürken,
Bir an durur, gözleri tavana bakar,
Ve içten bir dua yükselir sessizce.
Yedi kat gökten indim bir buse uğruna,
Aşkın kutsal kitabını yazdım elif elif;
Habersiz kalmasın dünya varlığı,
Kalbine nakşettim ilâhî sırları gizli gizli...
Kılıcımda şimşek yok, gül filizlenir,
Tanıtayım kendimi bir kez daha,
Ben, dostluğun nefesiyle yazan yürek,
Ben, yalnızca arkadaşa kalkan olan kalemim.
Kapalıyı açıp, gönülleri birleştirenlerdenim,
Yanlış bilenler bilsin, dostluk namustur, susturamazsınız beni.
BÖLÜM 13 – DUYULMAYAN VEDALAR
Vedalar olur bazen…
Ne göz göze bakılır
Ne de kelimeler hazırdır gitmelere.
İçinde bir boşluk açılır ansızın,
Kırıldım evet…
İçimdeki fırtınalar çok büyüktü,
sustum sustum sustum
en sonunda kendi içime bağırdım.
Soğuk bir an gibi çarptı yüreğime,
Elimi bıraktığın o sessiz vakitte.
Zaman durdu, dünya suskun kaldı,
Ve ben kayboldum sensizliğin içinde.
Elimi bıraktığın o an, dünya sustu,
Zaman dondu, nefesim kesildi bir anda.
Karanlık çöktü, ışıklar söndü gözlerimde,
Ve yalnızlık sardı dört bir yanımı.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!