SESSİZLİĞİ KURŞUN YAPTIM
Maskeni takıp sahne aldın
ben karşındaydım
işte insafsızın oyunu
böylesine insafsız
ve böylesine yıkılır bir oyun
Özelliklerimdir beni ben yapan.
Sabırsızım, kıskancım, inatçıyım…
En önemlisi de kızdığım zaman,
Çocuk gibi dudak büker giderim.
Güven duyacak,
Başımı omzuna yaslayacak,
Bir melekten uzaktım
uzun zamandır
ve kaybetmek üzereydim
ümitlerimi
sonra bir dürtüyle
ürperdi her yanım
Umut dileniyorum
Yarınıma ağlıyorum
Solan geçmişimden
Geleceğe acılarla yol alıyorum
Çırpınmak nafile
Baktığım her pencerede
Yaşamak adına
Kendini yitirmemek adına
Önemli olan
kendi kendine yetmektir.
koşamasan da yürüyebilmektir.
yapamasan da elinden
Bir kibrit ucuyla yaktın
Karşısına geçip oturdun
Etrafa hiç sıçramadan
Kendi içinde yavaş,yavaş
Eridi kırmızı mum
Tıpkı senin gibi
İNSAN
Sadece etten kemikten olmakla
İnsan olunmaz.
İnsan doğulur sonra insan olunur
İnsan düşünen bilen
Bildiğini öğretendir.
Kaç bahar oldu toprağa basmadığın,
Aynı yerden gökyüzüne baktığın,
Aynı şarkıyı aynı seste dinlediğin,
Mutluluk yaşamadan kaç bahar geçti?
Kışların içinde fırtınaya döndüğü,
Yazgıları değiştiremediğimiz gibi,
yazılanlarıda değiştirmek mümkün olmuyor yar
yaşananları toplayıp bir kenara atabildiysen eğer
bende 'kalbimi çöpe attım'' yalan'sa eğer sevmeler
varsın atılsın kalbimdekilerle beraber içindekiler
sen yalan sevgini kalbinde silebildin belki...
Kalemine yüreğine sağlık...