HÜZÜNLÜ GÖZLER
Bir kış gecesi buğulu pencereye
Takılır buğulu gözler…
Katran karası geceler
Sokaklar dünden daha beter
Sanki çamur deryasında kayboluyor
SENİ BEN SEVEYİM
Sen beni seviyorsun da,
Hiç elma beni seviyor mu acaba?
Diye düşünmüyorsun...
Sen herşeyi göze alıyorsun da?
Ben kara yoların
Kara cahilliyim.
Bu şehrin yabancısıyım.
Pusulamı kaybettim,
Yön haritam neresi,
Bilemiyorum...
KURŞUN GİBİ
bir saçma düşünceye
saplanmış aklım
yaralıyor beni,bin yerimden
paslı bir bıçak gibi...
her yolda karşımda
Kıyarım
Sormayın onu bana
Bilmiyorum ne halda
Geri dönmem bir daha
Kıyarım ben bu cana…
Aldattı başka yarla
Senin uyuduğun o tatlı uykuların
ben katran karası gecelerindeyim
senin yaşadığın o yaz sıcağının
ben kara kışlarındayım
senin dilde bir günlük
yaşadığın o yalan sevgiyi...
YALNIZ İNSAN
Yalnızım bugün yine...
doğarken de
_________yaşarken de
________________ölürken de
yalnız insan,yalnız insan...
Hüznün yüzü
Hüznün gizi
Hüznün tam ortasına düşer yüzüm
Soyunur çırılçıplak acılar içimde
Sonbahar yaprakları gibi titrer göz bebeklerim
VAZGEÇTİKLERİMİZ
Hayattan her vazgeçişimizde
ölmeye kalksak
günde bir kere ölürdük...
oysa?
hayattan her vazgeçişimizin
UÇURT UÇURTMANI
Yaşam pişmanlığı gerektirmez
ben varım diyebiliyorum
ya hiç olmayan?
hiç olmayan hiç yoktur.
ne geldiğime pişmanım
Kalemine yüreğine sağlık...