Nedeni yok
Nedeni yok sevmelerin
Sabah kalktığımda
Uykulu gözlerle dalarım uzaklara
Yokluğunu ürpertiyle hissederim
Nedeni yok sevmelerin
Ne zordur, yeni bir kapı aralamak
Ve o kapıdan korkusuzca içeri girmek
Hiç bilmediğim bir yürekte sürükleniyorum
Kaçmak istiyorum hiç görünmeden
Ama olmuyor parçalara bölünüyorum.
Ne zordur, ağladığımı bilmeyene ağlamak
O yare
Karanlık bir gecenin aydınlık,
Sabahında geleceğim o gül kokuna
Geçmişin o soğuk yıllarıyla
Savruldum oradan oraya
Bırakın beni,de gidim o yare
Bir sabahın öksüz gününe uyandım
ağaçlar çıplak, güller dalında boyunu bükük
yalnız bir çölün ortasındayım
büyük bir okyanus sessizce ağlıyor
o büyüleyici derin güzelliği içinde
fısıltılar yükseliyor
ÖZLEDİM...
Gecenin sessizliğinde yalnızca seninle
kavuşmayı bekler ellerim ellerinle
sen dolarsın içime her nefeste
hayalin gözlerimde nefesin yüzümde
hayallerimle dolanırım gecenin koynuna
Ressam; can verir resmine.
Kendi susar resmini konuşturur.
Acıyı giyinir üstüne, huzuru verir.
*
Tek başına binlerdir.
Sanata ruhunu verir,
Seni sevdiğimi, her gün özlediğimi,
asla unutmayacağımı,
ömrümce daima kalbimde
tek özelim, biricik yarim olarak
saklayacağımı, bilmiyor musun?
Sen Aşkım...
SEN
Ölüm kadar gerçek sevgim
sen gelmesen ölüm gelsin
hayalin gözlerimde
sen hayalsen
gerçek hiç gelmesin
Soğudu bende ki yerin
Daha dün,
Enkazlarını kaldırdı çöpçü
Sevdamı yoluna bıraktım
Ezdin geçtin
Artık çıkma karşıma
Sen sevgimi fark etiğin gün,
gitiğimide fark etiğin gün olacak.
Sen neden diye sorarken kendine,
g.e.ç kalışların,
çoktan alıp götürmüş olacak
beni senden çok uzaklara...
Kalemine yüreğine sağlık...