Allah’ım!
Tüm dünya sınıfım,
Tüm çocuklar yavrum olsun,
Savaşlardan usanmış dünyamızda
Tek dil “SEVGİ” olsun!
Gönül kırma; gönül sarayı sırçadan olur.
Kırdığın her gönül asıl sana ziyan olur.
Toprak gibi tevazu kıl; eğil halkın önünde
Nice şahlar kul oldu zamanın süzgecinde
Tebrikler çocuklar, tebrikler
Yüz net çıkarmışsınız sınavdan
Matematiğin kitabını yazmış,
Feni gözü kapalı yapmışsınız!
Adlarınız boy boy asıldı dersanelerin camlarına
Başarınız anons edildi şehrin sokakalarına.
Olmazları olduran “Ol” der; olmazlar olur,
Olanları seyretmekle,insan”insan-ı kamil” olur…
Ölüm davetiyemiz her an kapımızda,
Lakin ibret almayız; her an okuruz da! ...
Ne olur ağlama anne,
Sil gözünün yaşını da bak yüzüme.
Gitmeliyim sen istemesen de,
Atandığım köyüme.
Karlı dağların ardında olsa da,
Rahmanın yeryüzüne üflediği soluğu peygamberler;
Her biri şanlı bir destan olan o yüce erler
Her daim Rabb’e rüku eder, secde ederler
Onlar yüzü suyu hürmetine can bulur bu yerler!
İki kişilik bir oyun:saklambaç
Kaçan sensin,
Kovalayan Azrail
Söbeleyensen
Ertelenir,ötelere seyehat,
Söbelenensen eğer;
Niğde Bor’dan Mehmet oğlu Abdullah,
23’ünde bir civan.
Adı gibi abddir Rahman ve Rahim’e,
Ardında üç yetim bırakırken yiğit
Seddülbahir’de buluşur şanlı Resulle …
Aslında ben daha güzel ölürdüm
Arka bahçede askercilik oynarken
Tahta tüfeğimle toprağa uzanır
Annemin sesiyle doğrulurdum hemen
—Çabuk kalk üstün kirlenecek hınzır!
Yerdeyim yine bak anneciğim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!