Kadınlar hayatın merkezi, başlangıcı ve olmazsa olmazı kadınlar; elmanın diğer yarısı, bütünün parçası. Ve kadınlar hepimizin anası, yari, kızı, yeğeni.
Tarihin en eski çağlarından beri üzerine şarkılar yazılmış, şiirler söylenmiş, kitaplar yazılmış. Kimi zaman ne denli zor anladıklarından dem vurulmuş, kimi zaman güzelliklerinden söz edindi.
Ancak ne var ki yaşlı dünyanın ilk günlerinden beri pek çok haksızlığa adaletsizliğe uğramış Havva’nın kızları. Eski Yunanda bir mal gibi görülmüş. Babadan oğula miras kalmış. Koca isterse onu öldürme hakkı bile reva görülmüş. Orta çağda günlerce süren toplantılarda kadının da bir ruhu olup olmadığı tartışılmış. Arap Yarımadasında diri diri toprağa gömülmüş. Berdel denen cahilane törelerde kendisine sorulmadan ere verilir dedesi yaşındaki adamlara. Çocuk olamadan gelin olmuş, oyuncak bebek yerine kendi bebesini sallamış dizlerinde. Gün olmuş törelere kurban edilmiş kendi kanından onlarca. Hakkını savunamamış, susmuş susturulmuş. Onun adına da kararlar alınmış, onun adına namusu korunmuş, gerekirse o namus için öldürülmüş; ona bile danışılmadan.
Kadın olmak zor ülkemizde hem de dünyanın pek çok yerinde. Kocası Raca olan ve ölen kadınlar kocasının cenazesinde din yıkılırdı. Hindistan da daha bu yüzyılın başına dek mesela. Pek çok ulusta simsiyah giyinmek zorundadırlar örneğin. Kadın kocası varken kadındır sanki, onunla değer bulur, o ölünce değersizleşir adeta.
Halbuki eski Türk yöresi Kağanla Hatunu bir türlü kurultaylara beraber giderlerdi. Hatunun sözü Kağana eşitti. Dünya da seçme ve seçilme hakkına ilk sahip olan ulus bizdik. Ne oldu da unuttuk bunları. Bizim geleneğimizde ana kutsaldı hani. Onun için yurdumuzu Anayurt dememiş mi? Ana, kadınlar, kadın kutsaldır baş tacıdır milli geleneğimizde. Bize düşen 21.asrın insanı olarak kadınımıza…gereken saygı ve hğrmeti göstermektir...
Kardelenler Kara İnat Büyür
Batman'ın dağlarında bir kardelen büyür,
Karın acımasız soğuğuna inat
Ulaşır güneşe, buluşur dünyayla,
Bazen bir Mustafa'dır o, bazen bir Murat.Öğretmen Mustafa gençti, idealistti.
Bir inci tanesiyim ben,
İnsanlık okyanusunun dibinde
Kayıp ve yalnız
İstiridye kabuğuma hapsetmişim
Kendimi,
Yine kendim.
Yusuf,
Kenan ilinin en güzel gülü,
Yusuf,
Peygamber soyunun nazlı sümbülü.
Güneş bile sönük kalır yanında
Asalet akar durur kutlu kanında
Bir ocak gecesiydi dünyama girişin
Ay sekizi devirmiş,
Yelken açmıştı gün dokuza.
Hava soğuktu Burdurda,
Ama ben hiç üşümedim.
Seni gördüm ve ısındı yüreğim.
İki gönül bir olunca samanlık seyran olura kandık
Kiralık seyrangahı bizim oldu sandık
Kiramızı günü gününe yatırdık amma
Zammın hızına yetişemeyip yine sokakta kaldık!
Maaşın yarısını kira ister hazret
Kişinin yüreği avucu kadarmış
Yalan!
Benim yüreğim koca bir umman
Bir kadın yüreğine hapsolmuş
Dağlar kadar yüce
Denizler kadar hırçın
Korku-yorum
İnsan, insandan korkar mı?
Ben korkuyorum!
Belki beni yemezler
İşkence de etmezler cismime belki
Sevgili öğretmenim Hatice Bucalı’lara ithaf edilmiştir.
“Kardelen Ayşe/ Kardelen Ayşe
N’apıyorsun bize söyle? ”
Bu günlerde bu melodi ile başlayan reklam filmi sıkça şenlendiriyor tv ekranlarını. Çocukluğumuzu yad ettiren melodisi ve verdiği mesajla sevimli bir reklam. Biz yetişkinleri içeriği ile ilgilendirirken, çocukların ilgisini de müziği ile ilgilendiriyor. Çoğu diline dolamış durumda.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!