Göz yaşlarımın kalbimin kederini temizlediği bir gecede
Ben sana ağladım
Uğuldayan rüzgarı saçlarını okşayabildiği için kıskandım
Tepede parlayan ay ışığını gözüne dokunabildiği için kıskandım.
İnsanın hayalleri olmasa
Hayat belki de siyah beyaz olurdu
Görmek istediklerimiz beyaz
İstemediklerimiz siyah
Aşkı da var eden kırmızıyı,
Sırf sensizliğim dinsin diye yazıyorum
Cümlelerime sen damlasan da
Tek nir şey için tutuşuyorum.
Tek bir cümle
Gözlerine bakıp seni seviyorum demek.
Burnumda nergis gibi tüterdin
İçime çeksem başka dünyalara götürürdün
Yalnızlığım yankılanırdı kalbimde.
Rüyalarım bile seni görünce aşık olurdu.
Her şeye rağmen dönüyor
Üzüntünle kahrolsan da
Rüyalarından onsuz uyansan da
Dünya tüm yıldızlar parlamasa da dönüyor
Gündüzlere inat
Geceyi yaşıyorum
Özleminden ağladığım geceleri
Yokluğuna inat hayatı yaşıyorum
Ama öyle ama böyle.
Bakışlarının ısıttığı kalbimde
Zemheri biterdi.
Köşeleri buz tutmuş damarlarımdan
Sen kokulu kan akardı.
Çiçekler açar böcekler dolaşırdı,
Uzun zamandır duymadığınız sesin
Hafif hafif, usul usul kulağınıza sokulması
Ve sesi dolu gözlerle izlemeye çalışmak
Hayaller içinde en kötü kabusumdur
Belli anılarda kalıp yaşamak isterdim.
Örneğin bana baktığın anılarda
Ya da kulağımda yankılandığın anılarda
Kısaca sen damlamış her anımı yaşayabilirim.
Tekrar tekrar ve tekrardan yeniden.
Eskiden çok tatsızmış siyah beyaz dünyalar
Renklenince ne değişti sanki
Sesinden, kokundan, gözlerinden...
Ben hala şefkatine açım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!