Gözlerimiz dünyaya açıldığında saftık
Tüm bebekler gibi bizler de saftık.
Kirlendik pislendik koktuk
Ve kirlenirken temizlenmeye hiç vaktimiz olmadı.
Sevincimizden bağırdık
Öyle bir şiir yazmak istiyorum ki
Kelimeleri dudaklarını anlatsın.
Saçlarının dalgası dizelerimde hissedilsin
Öyle bir şiir istiyorum ki
Dörtlüklerimde gülüşün yankılansın.
Özledim hem de çok.
Hayat dolu çocuksu hareketlerini,
Uzakta duran o gözlere yaklaşmayı
Sevişmeyi...
Yıldızların altında,
Sensiz gecelerde kurduğum hayallere
Ben basit bir gülüşe de razıyım
Fotoğraflardaki sahteciliğe...
Her sabaha bir kucak dolusu gülüşün için
Ben ardı kesilmez günleri bitirmeye razıyım
Gün bitip gece olduğunda
Ertesi günü özlemle beklemek yerine
Rüyalarda buluşabilsek keşke
Ay dedenin sırtında küçücük dünyayı izlesek
Okyanusların dibinde balıklarla dans edebilsek keşke
Kalbime aşk damlasa
Bir sen daha filizlenirsin
Ay ışığı düşse
En güzel yakamozlar olursun.
Ne hisseder ki insan
Uzaksa, göremiyor ve dokunamıyorsa
Ne hissedebilir ki insan?
Ben de bilmiyorum
Körelmiş, hissizleşmiş hislerimle
Hüznüm gecelerime damlar
Sensiz gecelerime
Düşleyemez oldum güzel yüzünü
Sırf acı çeker üzülürüm diye
Acının kölesi oldum
Seni görmek için
Yanına sokulmama gerek yok ki
Azıcık yukarı çıkıp gözleri kapatınca
Denizin kokusu, dalgaların şırıltısı eşliğinde
Saçlarını koklayabilir
Gözlerine doyasıya bakabilirim.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!