Acının şah damarımda gezdiği anlardayım
Dudaklarım lebsiz
Dizlerim ise takatsiz
Sen diyorum yırtılıyor gecenin göz bebekleri
Bir damla yaş eşlik ediyor duygularıma
İçimde bir sen var ki, sen bile tanısan çok seversin seni.
Duruşun, bakışın, o kendinden emin hallerin...
Hayranım her bir hâline, adam.
Gittiğim bütün yollara adını yazmak geliyor içimden.
Tıp literatürlerine geçecek kadar derin ve özelsin.
Ev sahibi olduğumu sandığım bir kalpte, aslında kiracı olduğumu öğrendiğim gün kaybettim içimdeki aşka inancımı.
Sonrasında ne yeminler fayda etti ne de sözler; artık ne aşka ne de "seni seviyorum" diyene inandım.
O sırada hayat usulca fısıldadı kulağıma:
"Sen tükenmez kalemden daha mı güçlüsün? O bile tükeniyor."
Sustum.
Canın olayım ben
Kanin olayım ben
Ruhunu ruhuma ilikle
Sarayım ben
Canim olmasan da
Bir kadını ya adam gibi seveceksin, ya da o kadının hayatına gölge etmeyeceksin.
Yani bir kadını seviyorsan ona sahip çıkacaksın ve asla kadının umutlarını kırmayacaksın.
Saçlarını kestirmeyeceksin; saçını kesen kadınlar için ölmüş, yüreğe gömülmüş bir adamsındır.
Kadınlar öyle mal mülk, para pul istemez; adam gibi sevilmek ister.
Şefkatle saçlarını okşatmak, her an her saniye düşünülmek ister.
Aşk ikiyüzlüdür
bıçak gibi şahdamarında belirir
ve ansızın keser
Hadi adam
Mavi kınalar yak ellerime
Başıma bağla allı morlu poşuları
O gün ilk kez bir mektup almıştım senden,
Yıllar yıllar sonra ik defa!
Daha açmaya çalışırken başlamıştı heyecanım,
Ben mektup sanmıştım meğer davetiyeymiş..!
Evleniyormuşsun...
Sesim titredi okurken.
Gecenin karanlığında yankılaniyor bir gitar sesi tellerindeki hissiyat geceyi yağmurlarla birleştiriyor
damla damla düşüyorsun dudaklarima yaşlı gökyüzü gözyaşlarini silecek bir el ariyor
aşkın acılı notaları bir huzne daha tanıklık ediyor
Şöminede yanarken odunlar yalnızlığın soğuğunu eritiyor içimin ateşi, çaresizlikle dans ediyor her bir kelimem, alevlerin arasında gözlerin
aşkın izi avuclarimda titrek
Kanımin sıcak ritmi, kalbimin vuruşlarına karışıyor
Seni içime tıka basa doldurmaya çalıştığım; ve senin yerini yadırgadığın gün anladım: bazı şeyler zorlasan da olmazmış.
Meğer ben bu aşkta seni zorlamışım.
Affet beni; sevildiğimi düşünmüştüm, yanılmışım.
Oysa ne güzeldi gelişin; bir anda beni benden edişin.
Ellerimi arkama bile saklayamadan, yürek sicimiyle bağlayışın.
Gel, seni beni atalım adımızın yanından;
Biz olalım, bir şarkıda yan yana yazılsın adımız.
Notalar seni, sus işaretleri beni anlatsın,
Sen hep bana sus, ben hep sana şarkılar söyleyeyim.
Sonra, bir şiirin dörtlüğünde buluşalım;
Her satır seni, beni, bizi anlatsın.
Siz İzmirlisiniz galiba. Ben de Aydınlıyım, hemşeri sayılırız. Birbirimizi takip etmeye yorumlamaya ne dersiniz?
Dost selamlar.