Gözlerimdeki ihanetin izleri hala taze,
Kalbimdeki yaraları saramadım, bilemezsin sen.
Güvenimi paramparça ettin,
Gözyaşlarımı ansızın döktürdün.
Sana olan sevgim, artık yok
Karanlığa dönüştü yuregimdeki mavi masal.
Genç kız, yatağında doğrulup dua etmeye başlar. Bir yandan ağlıyor, bir yandan da o minicik elleri duaya açılıyordur. Genç kızın hayret verici çığlıkları geceye düşerken, yatağında doğrulur ve bir hışımla kalkar.
Az sonra yaşayacaklarının farkında bile değildir. Gözleri ıslak, yüreği yaralıdır; geceliğinin sol göğsünü sıkarak dudakları oynuyordur.
Gözleri yeni doğacak olan güneşi ararken, dudaklarından zorlukla kelimeler dökülür: "Affet beni anne..."
Katilini affeden herkes tekrar tekrar ölmeye mahkûmdur.
Ben iyi niyetlerimi, iyi olduğunu sandığım insanların avuç içlerini hissedince anladım sırtımda.
Şimdi kimse gelip bana "Yanındayım" demesin,
Gölgeler güneş batınca kaybolur.
Hiç kimse yapılan iyiliği inkâr edecek kadar nankör birine tekrar güvenmez.
İçimde bir firari sevda var,
Katre katre büyüyen,
Uğruna dünyaları yaktıran,
Ama bir kibrite yenik düşmüş, göğsümde bir yara, adı kanser olan.
Dilim lâl,
Dudaklarım lebsiz.
Bayram'ın evladıydı, Gökhan adını taşıyan yigit
Aksaray'ın yıldızi oldu, parlayan.
32 bahar görmüştü, genç yaşında şehit,
Kardeşleri ağladi yürekleri buruk,
Bayram'ın yüreğinde acı, gözlerinde yaş,
Vatan için verdi oğlunu onurlu bir ağaç.
Bir sabah aklına ben gelicem,
Yatağında doğrulup düşüneceksin,
Bana aldığın o ayı tokat gibi çarpacak herseyi bir bir yüzüne,
Pişmanlıktan ağlayacaksın.
Ben diye yastığa sarılacaksın,
İşte yine gece
ve ben yine dilimle dudaklarım arasında sıkışan kelimelerin
can çekişmesine şahit oluyorum
Bir damla yaş eşlik ediyor duygularıma
Gözlerimde kabir azabı dünler
Jilet atıyor yaşlar yine göz bebeklerime
Ah deli sevdam
Gözlerimin o nazlı bakışları,
Dudaklarımın o tatlı tebessümü, Yüreğimdeki bu sonsuz hasret
İçimin kor ateşi.
Ah deli sevdam
Ne zaman güldüreceksin fakirin yüzünü?
Kiminin ekmeği yok yemeye,
Kiminin cesareti yok sevmeye.
Dertler çok, derman yok.
Fakir bulsa bir tas çorba, bin kere şükreder;
Zengin kaybetse bir Porsche, “Sadakam olsun.” der geçer.
Bana gelen tüm yollar ahimla yıkılsın.
Öyle bir yangın düşsün ki yüreğine,
Dudaklarımdan dökülen her söz har olsun.
Yandıkça beni ansın dilin,
Ansızın yüreğine dolansın ellerim.
Siz İzmirlisiniz galiba. Ben de Aydınlıyım, hemşeri sayılırız. Birbirimizi takip etmeye yorumlamaya ne dersiniz?
Dost selamlar.