Deniz Gece Mavisi Şiirleri - Şair Deniz ...

Ah lavinyam ah
Cennet çiçeğim
Yanağından akan yaşları parmak uçlarıyla silsin rüzgar
Saçların dolansın sevdanın parmaklarına
Üzerinde rengârenk baharlar çiçek açsın
Sen ağlama dağ çiçeğim

Geceleyin bir ses böler uykumu
Sen gelirsin aklıma
Yastıklar ağlar
Yatak çaresiz
Tavan üzerime üzerime yıkılır
Ciğerlerim parçalanır

Öyle bir sevdaya düştüm ki,
Aklı yok,
Fikri yok.
Her gece şiirler yazdırıyor bana,
Bazen şarkılar söylerken buluyorum dilimi,
Bazen de resmine gizli gizli bakarken gözlerimi.

Bir zamanlar seninle yürüdüğümüz yollarda,
Gökyüzüne bakardık, yıldızlara dalarak.
Gülüşlerimizle doldururduk her anı,
Aşkımızla dokunurduk sonsuzluğa.
Hic gitmiycem seni hic terketmiycem
Seni çok seviyorum derdin

Birseyler oluyor yüreğime
Hızlı hızlı atıyor yine
Yüzüm gülüyor
Dudaklarim aralaniyor
Gözlerime yağıyor yıldızlar
Saçlarım dalga dalga yüreğine dolanıyor

Kahpe hayatların
Şımarık sokak kedisi olmadığımız için
hep yalnız kaldık
Kaç kere düştük te bir kere dostlarımızı satmadık
Kafalarına vura vura öğrettik
Vicdanın en büyük mahkeme olduğunu

Sonra ne oluyor biliyor musun?
Ağır ağır kendinden çekiliyorsun,
Kapatıyorsun perdeleri,
Kilitliyorsun yüreğinin kapılarını,
Açıyorsun müziğin sesini
Ve özlesen de “gel” diyemiyorsun.

Çıkış yolu bulmaya çalışıyorum,
Sanki her şey üzerime üzerime geliyor.
Bir pazıl var elimde ve son parçasını arıyorum,
Hep bilindik hikayelere çıkıyor yolum.
Oysa maviydi umutlarım,
Önce griye, sonra da siyaha evrildi.

Bu şehir sensiz buruk ve hüzünlü,
Mevsimler bile aynı değil artık;
Sen yoksun diye
Kayboluyorum.
Şarkılar hüzünlü,
Şiirler suskun,

Senden beni anlamanı beklemiyorum yada anlamaya calismani da istemiyorum
Kırık dökük aynalar hesap sorarken bana sadece arkamda bir dağ olduğunu bilmek isterdim
Kurşunlar yağarken yüreğime önüme siper olmanı değil çekip cikartmani isterdim
Ama sen öyle bir bıraktın ki elimi
Sokağa terkedilmiş kedi yavrusu gibi kalakaldım