Sen gidersen buralar kış olur,
gitme...
Yazda kalsın gönlüm.
Ellerim değil yüreğim sızlar.
Uyumamıştım oysa ...
Beni arayacak birilerini, aramıştı gözlerim.
uzak bir şehrin telgraf tellerinde,
gizli dileklerinin olduğu dualara ''amin'' derken,
kar yağmıştı bana.
Bir kuş olsan... baksam ardından kanatlarını çırptığın yerlere,
gökyüzü senden kalma bir anlam taşırdı belki
uçuşlarını kıskanmadan, ardından bakışıma hayıflanmadan
susardım içimde dinmeyen çağrılara.
Tek kişilik bir yolculukmuş meğer sevdan,
ve ben hep ikimiz için yürümüşüm.
Sen dönüp bakmazken bile
gölgene şiir ezberlemişim.
Ben yine tatsız, ruhumu inciten,
ve hayalleri çalan geceye daldım.
Gündüzlerin soğuk gelgitlerinden çekilip
gölgesi olmayan saatlerde yürüdüm.
Gölge bile bırakmadı bize Zaman...
ışığını unuttuğu bir saattin dibinde.
Yakıcı bir yürüyüşün karanlık adımlarıyla
birbirimizi bile takip edemezken, sessizce geçip gitti.
İçinde öldürmediğin bütün ölümler acı verir insana !!!
ne tuhaf değilmi?
birini öldürmek rahatlık hissi verecek...
Gömülmemiş gölgelerle doluyken insanın içi,
bir Tuvale denk düşen gülüş gibi...
sehpasından kaldırılıp,
duvarında yer bulmak kadar güzel,
bir Sevincin Şahidi olmak.
Umudu yitirilmiş bir Sevdanın
belki de Son bestesi.
Hüzün nağmelerin damla damla düşüyor,
solmaya bırakılmış güle yüreğimden,
Yıldızları seyrediyorum her gece.
Işık saçmıyor hiçbiri Senin kadar.
Sadece kayarken gökyüzünden,
gözlerindeki pırıltıyı görüyorum.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!