Cüneyt Tekin Şiirleri - Şair Cüneyt Tekin

Şimdi nereyi gösterir
Gökteki bu soğuk yıldızlar
Kim kimin elini senin gibi tutar
Hangi yol çıkar
Geçmiş zamanın meydanlarına,
Ölüm hangi yalnız sokağına

Şimdi yaz ağustosu tutmuş kolundan
Ağlata ağlata
Ellerini ayaklarını yıkayarak
Zorla eve götürüyor
Umurunda değil hiç
Kuşlar gitmiş gitmemiş

Ya her şey gerçekten
Tam kararında ayarlanmış hayatta
Ya da her şeyi tam kararında
Hissettiren ”alışmak” mekanizması
Bize oyun oynuyor…

Birden bire büyülü bir dünyanın
Anahtarı oluveriyor ellerin
Ardına kadar açılıyor
Gönlündeki üç artı bir hayallerin…

Leyleklerin gittiği
Ve her zaman ki gibi martıların kaldığı
Bu koca şehirde
Satır aralarını dolduran anıları
Simit niyetine atıyoruz
Kapışıyor hüznün kuşları

İlk birayı içtiğimiz kayaya gidelim
Hani denizleri sererdik ayaklarımıza
Yeniden başlasın her şey
Hayatın batısına doğusuna
Arabanın soğuk buğusuna
Çizdiğimiz ne kadar tarihi eser varsa

Karşıdan gülümseyerek geliyorsun
Gözlerinde yolunu şaşırmış yıldızlarla
Bazen bir detaya bin takıyorsun
Sımsıkı sarılıyorsun kafiyelerine
Bir bakıyorum şehirden bıkmışsın
Derken başka kıtada hayatı seviyorsun

Saat bin dokuz yüz otuz üç
Antalya kalesinden karanlık Toroslara
Oradan yıldızlara
Oradan da evrenin sınırlarına
Gider buradan bir çift göz,
Akıl nerde fikir nerde sen neredesin…

Mevsimlerin en kötüsü de yalancı bahar,
Bir bakmışsın çiçek açmış salak düşlerin...

Hergün bir kahve hakkı doğuyor
Yudum yudum gelmek için kendine
Ya kapatır sisler karşı kıyıyı
Ya uzansan yakalayacaksın dünyayı
Ki hiçbirinde değilsin biliyorsun